Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η Παγκόσμια Τράπεζα, η ΕΕ και η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) βρίσκονται επίσης μεταξύ των νόμιμων στόχων της NSA. Ωστόσο η Βρετανία, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, οι τέσσερις άλλες χώρες που ανήκουν στην ομάδα των “Πέντε Ματιών”, μαζί με τις οποίες οι ΗΠΑ έχουν πολύ στενές σχέσεις συνεργασίας στον τομέα των πληροφοριών, αποκλείονται ειδικά από τον κατάλογο αυτόν.

Η χορήγηση της νομικής αυτής έγκρισης, η οποία δόθηκε από το Fisc, το μυστικό δικαστήριο εποπτείας των ενεργειών των υπηρεσιών πληροφοριών στο εξωτερικό και ίσχυε για ένα έτος, δεν σημαίνει ότι οι κατασκοπευτικές δραστηριότητες της NSA είχαν στόχο σε μόνιμη βάση τις κυβερνήσεις ή οργανώσεις σε αυτές τις 193 χώρες, αλλά μόνον ότι η αμερικανική αυτή υπηρεσία είχε νομικά τη δυνατότητα για να επιχειρεί.

Η νομική αυτή έγκριση επέτρεπε επίσης στην NSA να υποκλέψει κάθε επικοινωνία “σχετικά με” αυτούς τους στόχους, κάτι το οποίο θορυβεί τους υπέρμαχους των ατομικών ελευθεριών στις ΗΠΑ, καθώς σε μια τέτοια πρακτική θα μπορούσαν να συμπεριλαμβάνονται τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου Αμερικανών πολιτών που αναφέρονταν σε ή σχετίζονταν με οιονδήποτε ξένο στόχο. Το αμερικανικό δίκαιο γενικά προβλέπει μεγαλύτερη προστασία στην ιδιωτική ζωή των Αμερικανών απ’ ό,τι σε αυτή των ξένων.

Την Παρασκευή, ο διευθυντής της υπηρεσίας πληροφοριών δημοσίευσε την πρώτη έκθεση διαφάνειας που καταγράφει τον όγκο των υποκλοπών της NSA. Το 2013, η NSA είχε σχεδόν 90.000 στόχους, με κάθε στόχο να αντιστοιχεί σε ένα πρόσωπο, μια ομάδα ή μια οργάνωση.

Μια μεταρρύθμιση του προγράμματος τηλεφωνικών παρακολουθήσεων της NSA στις ΗΠΑ καταρτίζεται στο Κογκρέσο, αλλά δεν προβλέπει κάποια αλλαγή στα προγράμματα για το εξωτερικό.