Παναγιώτης Ήφαιστος
www.ifestos.edu.gr
Έχουμε συχνά γράψει για τα ιδεολογικά μπερδέματα της εποχής μας (ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ. ΤΟ ΑΒΑΣΤΑΚΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΟΣ http://wp.me/p3OlPy-OE).
Έχουμε επίσης εξετάσει σε μονογραφίες τον αξιοθρήνητο εάν όχι φρικώδη τρόπο με τον οποίο με διαχρονικά πασίγνωστο τρόπο τα κατασκευαστικά ιδεολογικά δόγματα της εποχής των δουλοπαροίκων έγιναν μεταμφιέσεις των αξιώσεων ισχύος των ηγεμονικών δυνάμεων του Ψυχρού Πολέμου (Tοεθνοκρατοκεντρικό διεθνές σύστημα και η διαδρομή της ανθρωποκεντρικής πολιτικής θεμελίωσης http://wp.me/p3OlPy-No – όπου και απόσπασμα, μεταξύ άλλων, από το «Κοσμοθεωρία των Εθνών» στο οποίο και εξετάζεται η διαδρομή του «ιστορικού ατυχήματος» κατασκευαστικών ιδεολογικών δογμάτων με τα οποία ακόμη και σήμερα ταλανίζουν πολλούς.)
Δεν θα επεκταθώ εδώ γιατί το κάναμε σε άλλη περίπτωση και συνεχίζουμε να γράφουμε περί αυτού: Η σύγχρονη Ελληνική πραγματεία περί την πολιτική θεωρία και την ιστορική γνωσιολογία διαθέτει πάμπλουτο κεκτημένο. Είναι εκείνη η ελάχιστα προσδιοριστική πλην πολύτιμα προσανατολιστική πολιτική σκέψη που ξεδιαλύνει στο μυαλό την ανθρώπινη κατάσταση και τις προϋποθέσεις της Οδύσσειας των Ανθρώπων, των κρατών και του κόσμου. Για να μην αναφερθώ στον Όμηρο, τον Θουκυδίδη ή τους αναρίθμητους σύγχρονους ποιητές και καλλιτέχνες μπορώ να αναφέρω τρεις μόνο συμπληρωματικούς και συγκλίνοντες «γνωστικούς ποταμούς»:
Ο Κονδύλης σε πολλά κείμενα αλλά κυρίως στο Παρακμή του Αστικού Πολιτισμού μας εξηγεί γιατί οι ιδεολογικές κατασκευές του 19ου και 20ου αιώνα ήταν πάντα τεχνητές κατασκευές και επίπλαστες κατασκευές. Ότι επίσης το κύριο διακύβευμα ήταν η μεταμοντέρνα τροχιά ανθρωπολογικής εκμηδένισης που βαίνει αντίρροπα στην πολιτική κλασικά νοούμενη (αυτό το ερώτημα αποτελεί άξονα του κεφαλαίου 5 του ημέτερου «Κοσμοθεωρία των Εθνών»)
Ο Θόδωρος Ζιάκας περιγράφοντας το κράτος ως θεσμό υποστασιοποίησης των πολιτικών παραδόσεων και αναλύοντας τις προϋποθέσεις της ποικιλόμορφης εθνικής ετερότητας κάθε κοινωνικής οντότητας, ταυτόχρονα, δεν παραλείπει να συνδέσει και αυτός την πολιτική με τους παράγοντες που την ροκανίζουν. Δηλαδή, τον μεταμοντέρνο μηδενισμό (εξ ου και το έργο του «ολοκληρωμένος μηδενισμός»)
Ο Γιώργος Κοντογιώργης με την απέραντη γνωσιολογία του με τους πολλούς κρίκους της ιστορικής αλυσίδας περιγράφει τα πάνω και τα κάτω του πολιτικού πολιτισμού. Με την εξαιρετική εξάλλου τυπολογία των ειδών εξουσίας προσφέρει σταθερά κριτήρια στάθμισης και εκτίμησης των πραγμάτων για το προς τα πού κινούμαστε. Αναμφίβολα, στα πολλά και ανεκτίμητα κείμενά του, προσφέρονται τεκμηριώσεις που θεμελιώνουν ότι δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη για τα λάθη των δεσποτικών «συστημάτων». Αυτό που απαιτείται είναι πολιτική ανασυγκρότηση για να καθίσταται ο πολίτης εντολέας της εξουσίας και κάτοχος της Πολιτείας. Αυτός είναι ο προσανατολισμός και όχι τα κόμματα, οι κομματάρχες και οι ολιγάρχες.
Η αντιμετώπιση της συμβατικής σκέψης είναι εν τούτοις εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα. Μιλάς σε ένα οποιοδήποτε και συναντάς πολλά τείχη. Τείχη τεχνητά και κατασκευαστικά επίπλαστων ανθρωπολογικών δομών. Τείχη παγιδευτικά σε συμφέροντα, συντεχνίες, κόμματα και προσωπικές επιλογές του καθενός στο παρελθόν (και γι’ αυτό ανεξερεύνητα σύνδρομα ενοχών). Τείχη που κάθε στιγμή οικοδομούνται από την συμπλοκή μικρών και μεγάλων κυμάτων της ζωής και της πολιτικής και της ετερογονίας των σκοπών των ατομικών και συλλογικών δρώντων.
Τα σύνδρομα του παρωχημένου ιδεολογικού παρελθόντος, ακόμη, στηρίζουν διαστρεμμένα ένστικτα επιβίωσης των ατομικών και συλλογικών δρώντων. Εκεί δηλαδή που μια κοινωνία βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου –στο ανταγωνιστικό κρατοκεντρικό διεθνές σύστημα ελλείψει κοσμοσυστήματος εκεί βρίσκεται πάντα μια κοινωνία έστω και αν αυτοκτονικά και αποβλακωτικά εσχατολογικά δόγματα προκαλούν εθελοτυφλία– αντί να δει το συμφέροντος τα τείχη γύρω-γύρω εκμηδενίζουν την Πολιτική.
Εμποδίζουν τον πολίτη να καταλάβει ότι έχοντας πλέον ωριμάσει (είπαμε δεν είμαστε πλέον στην εποχή των δουλοπαροίκων) αυτό που χρειάζεται η κοινωνία του δεν είναι εσχατολογικά ιδεολογικά δόγματα του κακού παρελθόντος αλλά οι πολίτες να γίνουν εντολείς του κράτους. Πως θα γίνει αυτό; Μα αν πούμε εμείς περιπίπτουμε στην ιδεολογική παγίδα.
Οι ίδιοι οι πολίτες με απλό και λογικό τρόπο να καταλάβουν ότι μέχρι νάρθει εκείνη ώρα που θα έχουμε δημοκρατικές προϋποθέσεις η εκάστοτε εξουσία απαιτείται να είναι ανακλητή. Και αφού θεσμικά ακόμη δεν είναι ανακλητή απαιτείται ο πολίτης να κλείσει τα αυτιά στις ιδεολογικές και κομματικές Σειρήνες. Να μιλά, να σκέφτεται, να διαδηλώνει και να ψηφίζει ή και να επαναστατεί με όρους φιλοπατρίας, αδιαπραγμάτευτου εθνικού συμφέροντος και αλάνθαστου ενστίκτου επιβίωσης που προϋποθέτει σωστή κατανόηση του γεγονότος ότι στο ανελέητα ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα ισχύει η αρχή της αυτοβοήθειας και ότι η ισχύς του κράτους είναι το κυριότερο νόμισμα της διεθνούς πολιτικής.
Για τα ιδεολογικά λοιπόν τείχη ο μεγάλος μας ποιητής και φιλόσοφος είναι πάντα επίκαιρος. Όπως και την πατρίδα-Πόλη γιατί όσο και να περιπλανηθείς μέσα στο χάος και τα αυτοκτονικά αδιέξοδα των εσχατολογικών ιδεολογικών δογμάτων «Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—».
Τείχη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Καβάφης
Η ΠΌΛΙΣ
Και για να ξεχνούμε ότι η Ιθάκη είναι η Πατρίδα-Πόλις μας και άλλη πόλη δεν υπάρχει:
Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.
Καβάφης
Άλλες συναφείς αναρτήσεις
ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΈΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΎ ΚΑΙ Η ΚΑΤΆΛΗΞΉ ΤΟΥ: ΚΑΤΕΞΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ,ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΩΝ http://wp.me/p3OqMa-138
Π. Ήφαιστος, ΤΑ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ, Η «ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ» και συνθήκες που την κατεδαφίζουν. http://wp.me/p3OlPy-1bQ – http://wp.me/p3OqMa-15l
ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ, ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ, ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ, ΔΕΣΠΟΤΕΙΑ VERSUS ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ / ΙΣΧΥΡΕΣ… http://wp.me/p3OlPy-10O
«ΔΕΝΔΡΟ-ΦΟΒΙΑ», «ΦΥΛΛΟ-ΦΟΒΙΑ», «ΦΥΣΗ-ΦΟΒΙΑ» ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗΣ http://wp.me/p3OlPy-ZS
Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΝΔΥΛΕΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ ΠΟΥ ΠΑΓΙΔΕΥΣΕ ΤΗ ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟΝ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟ http://wp.me/p3OlPy-ZB
Μοντερνισμός, το ιδεολογικό φαινόμενο και η μεταμοντέρνα διολίσθηση προς τα ανθρωπολογικά Σόδομα και Γόμορρα. http://wp.me/p3OlPy-Zv
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ. ΤΟ ΑΒΑΣΤΑΚΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΟΣ http://wp.me/p3OlPy-OE
ΖΙΑΚΑΣ: «ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ. ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ Η ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ… http://wp.me/p3OlPy-I4
Οι Έλληνες “μπουμπουνοκέφαλοι προοδευτικοί” http://wp.me/p3OlPy-BD
«Πελατειακές σχέσεις» (patron-clientrelations) μεταξύ ισχυρών και λιγότερο ισχυρών κρατών στο σύγχρονο… http://wp.me/p3OlPy-wB
Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr
Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρίαhttps://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/
Διεθνής πολιτική 21ος αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/
Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/
Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/
Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμόςhttps://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/
Κονδυλης Παναγιώτης– https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/
Θολό βασίλειο της ΕΕhttps://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/
Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμόςhttps://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/
Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτηςhttps://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/
Προσωπική σελίδαhttps://www.facebook.com/p.ifestos
Πολιτισμός, Περιβάλλον,Φύση, Ψάρεμαhttps://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB
«Κοσμοθεωρία των Εθνών»https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos
Προσωπικό προφίλhttps://www.facebook.com/panayiotis.ifestos
