Παναγιώτης Ήφαιστος https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/
Η έκθεση των υπηρεσιών έρευνας του Κογκρέσου A Shift in the International Security Environment: Potential Implications for Defense, δεν αποτελεί, ασφαλώς, παρά μόνο ένα μικρό κλάσμα των αναλύσεων και εκτιμήσεων των Αμερικανικών κρατικών υπηρεσιών. Παρά το ότι το ίδιο ισχύει περίπου για όλα τα οργανωμένα και βιώσιμα κράτη, η περίπτωση των ΗΠΑ είναι υποδειγματική.
Οι πολυδαίδαλες υπηρεσίες του Πενταγώνου κανείς μπορεί να τις φανταστεί ως μια πυραμίδα με αναρίθμητους εσωτερικούς ομόκεντρους κύκλους που φτάνουν μέχρι και την τελευταία γωνιά της γης και τα συστήματα παρακολούθησης στο διάστημα και στο διαδίκτυο. Για τα δεδομένα του πλανήτη κατά τόπο, περιφερειακά και πλανητικά όπως ήταν, όπως είναι και όπως εξελίσσονται αθροίζονται πληροφορίες που αναλύονται συνδυαστικά ενώνοντας τα νήματα και καταλήγοντας σε εναλλακτικές εκδοχές και ερμηνείες. Οι αναλύσεις όσο εξωθούνται προς τα πάνω εξειδικεύονται και αποκρυσταλλώνονται σε προτάσεις πολιτικής που συνδέουν το εθνικό συμφέρον με εναλλακτικά σχέδια (contingency plans) και εναλλακτικές αποφάσεις ανάλογα με την περίπτωση και το πώς εξελίσσονται τα πράγματα.
Με αφορμή την έκθεση του Κογκρέσου που αναρτάται μπορούμε να επισημάνουμε μερικά πράγματα κοινά για όλα τα κράτη τα οποία εάν δεν ληφθούν υπόψη η χώρα εκτροχιάζονται και παθαίνουν ζημιές. Αυτό περίπου έγινε στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, όταν στο μυαλό πολλών δεν ήταν το κράτος τους και η εκπλήρωση του εθνικού συμφέροντος αλλά η αυταπάτη, ψευδαίσθηση ή ευσεβής πόθος ότι η χώρα τους θα εξαφανιστεί για να εκπληρωθεί η παγκόσμια ένωση. Μια παγκόσμια ένωση παντελώς ανέφικτη και αναμφίβολα εγκληματική ακόμη και ως σκέψη καθότι η διαχρονία καταμαρτυρείται πως όποτε επιχειρήθηκε η ανθρωπολογική εξομοίωση και η πολιτική εξίσωση του πλανήτη το μόνο αποτέλεσμα ήταν εκατόμβες και μεγάλα νεκροταφεία.
Πρώτον, σε πολύ μεγάλο βαθμό η Ελλάδα έπεσε στα βράχια επειδή ενοχοποιήθηκε και δολοφονήθηκε η σωστή ανάλυση της διεθνούς πολιτικής και επειδή η ανάλυση του διεθνούς συστήματος θεωρήθηκε περίπου … περιττή μιας και επίκειται η ενοποίηση το πλανήτη και το … τέλος της κρατικής κυριαρχίας. Τέτοια είπαν ακόμη και άτομα που συναγελάζονταν με γελωτοποιούς φορείς επιστημονικών τίτλων και κατέληξαν στα υψηλότερα κλιμάκια της εξουσίας. Όμως, ένα κράτος δεν μπορεί να έχει στρατηγική και δεν μπορεί να επιβιώσει παρά μόνο εάν έχει ακριβή αντίληψη των εγγενών χαρακτηριστικών του διεθνούς συστήματος. Ο πίνακας των θέσεων του Kenneth Waltz που παραθέτουμε και τα αποσπάσματα από τον διάλογο Μηλίων και Αθηναίων στο Θουκυδίδη το συνοψίζει έξοχα.
Δέκα αρχές απόρροια της ανάλυσης του Kenneth Waltz
Waltz Θεωρία διεθνούς πολιτικής (Εκδόσεις Ποιότητα 2010), βλ. άρθρα, σχόλια και κριτικές στην διεύθυνση http://www.ifestosedu.gr/54waltzduo.htm
- Η απουσία ρυθμιστικής εξουσίας στο διεθνές σύστημα παίζει καθοριστικό ρόλο στη συμπεριφορά των κρατών και στη σταθερότητα ή στην αστάθεια του διεθνούς συστήματος (άναρχο διεθνές σύστημα).
- Καθώς απουσιάζει η υπερκρατική εξουσία, η οποία θα μπορούσε να ρυθμίζει τον ανταγωνισμό, οι σχέσεις των κρατών είναι κατά βάση ανταγωνιστικές και πολλές φορές συγκρουσιακές (ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα).
- Τα κράτη σε ένα τέτοιο ανταγωνιστικό σύστημα πρέπει από μόνα τους να μεριμνήσουν για την ασφάλειά τους (αρχή της αυτοβοήθειας).
- Τα κράτη στο άναρχο διεθνές σύστημα αναγκάζονται να λάβουν μέτρα, για να αυξήσουν την ασφάλειά τους. Τα μέτρα αυτά όμως μειώνουν την ασφάλεια των άλλων. Αυτό ανατροφοδοτεί την ανασφάλεια και τον ανταγωνισμό. Αυτό είναι το γνωστό «δίλημμα ασφάλειας».
Τα κράτη είναι οι βασικοί δρώντες στο διεθνές σύστημα άρα και η βασική μονάδα ανάλυσης των διεθνών σχέσεων (κρατικοκεντρικό διεθνές σύστημα). [οι διεθνικοί δρώντες είναι εγαλειακού χαρακτήρα μέσα στην στρατηγική των κρατών και οι διεθνείς θεσμοί εξ ορισμού και αναπόδραστα (λόγω υψηλών αρχών διεθνούς δικαίου, είναι εξαρτημένες μεταβλητές των κρατών και μάλιστα των ισχυρών]
- Τα κράτη επειδή είναι «ευαίσθητα στο κόστος» έχουν κάθε λόγο να συμπεριφέρονται ορθολογικά. Τα λάθη τιμωρούνται (αρχή του ορθολογισμού).
- Κυρίαρχος στόχος του κράτους είναι η κατοχύρωση της ασφάλειάς του, δηλαδή η επιβίωση, η διατήρηση της εδαφικής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας/αυτονομίας (βασικό εθνικό συμφέρον).
- Τα κράτη επιδιώκουν να αποκτήσουν «ισχύ», η οποία είναι το κύριο «νόμισμα» στη διεθνή πολιτική (επιδίωξη ισχύος).
- Σε ένα ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα τα κράτη έχουν κίνητρο να εξισορροπήσουν τους αντιπάλους τους (στρατηγική εξισορρόπησης), για να αυξήσουν την ασφάλειά τους.
- Οι μεμονωμένες προσπάθειες που καταβάλλουν τα κράτη να εξισορροπήσουν τους αντιπάλους τους, συμβάλλουν στη δημιουργία ενός αυτορυθμιζόμενου συστήματος ισορροπίαςWaltz N. Kenneth, Ο άνθρωπος, το κράτος και ο πόλεμος. Μία θεωρητική ανάλυσηδυνάμεων που με τη σειρά του δύναται να συμβάλλει στη διατήρηση της ειρήνης (αρχή της ισορροπίας ισχύος).
Θουκιδύδης: Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων (εδ. 89-116): (εδάφιο.89). Αθηναίοι: α) υπαινίσσονται πως δίκαια έχουν την ηγεμονία β) υποδεικνύουν το γεγονός πως κάθε πλευρά έχει την δική της αντίληψη περί δικαίου-δικαιοσύνης και γ) ρητά προειδοποιούν τους Μήλιους πως «όταν υπάρχη ίση δύναμη για την επιβολή του, κι ότι, όταν αυτό δεν συμβαίνη, οι δυνατοί κάνουν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους κι οι αδύναμοι υποχωρούν κι αποδέχονται». (Εδάφιο 97). Αθηναίοι: «λόγια που να στηρίζονται στο δίκαιο δεν λείπουν από κανένα. … όσοι (όμως) διατηρούν την ελευθερία τους το χρωστούν στη δύναμή τους». (εδάφιο 103). Αθηναίοι: «Η ελπίδα, παρηγοριά την ώρα του κινδύνου, όσους την έχουν από περίσσια δύναμη κι αν τους βλάψει δεν τους καταστρέφει όσοι όμως, στηριγμένοι πάνω της, τα παίζουν όλα για όλα (γιατί απ’ τη φύση της είναι σπάταλη), μονάχα όταν αποτύχουν την γνωρίζουν». Κατάληξη: (εδάφιο 114). «άρχισαν αμέσως τις εχθροπραξίες, κι αφού μοίρασαν τη δουλειά στα στρατιωτικά τμήματα της κάθε πόλης έζωσαν κυκλικά με τείχος τους Μηλίους … έγινε μάλιστα και κάποια προδοσία ανάμεσα στους Μηλίους … (οι Αθηναίοι) σκότωσαν όσους Μηλίους ενήλικούς έπιασαν, κι έκαμαν δούλους τα παιδιά και τις γυναίκες. Το νησί το αποικίσανε οι ίδιοι στέλνοντας αργότερα πεντακόσιους αποίκους».
Δεύτερον, μια μακρο-θέαση του διεθνούς συστήματος είναι απολύτως αναγκαία εάν κανείς επιθυμεί να έχει μια σωστή αντίληψη της κίνησης των πραγμάτων και του προσανατολισμού των πολιτικών υποθέσεων των ανθρώπων σύμφωνα και με τα διαχρονικά εγγενή χαρακτηριστικά του πλανήτη. Χρήσιμο και γι’ αυτό να καταφύγουμε σε πορίσματα εξαιρετικών αναλύσεων, εδώ του Robert Gilpin. Σε συζήτηση πριν πολλά χρόνια σε συνέδριο είπε ότι δεν υπάρχει λόγος να γίνονται συζητήσεις για την διεθνή πολιτική εάν δεν συμφωνήσουν όλοι σε κάποιες πασίδηλες σταθερές.
Αφετηρία κάθε σοβαρής διεθνολογικής συζήτησης απαιτείται να υπάρχει συναίνεση για το γεγονός πως οι διεθνείς σχέσεις είναι ουσιαστικά ανταγωνιστικού-συγκρουσιακού χαρακτήρα και ο κόσμος οργανωμένος σε ομάδες:
- Πρώτον, υπάρχει αναρχία (απουσία παγκόσμιας κυβέρνησης) έλλειμμα τάξης (σε κάθε γωνιά της διεθνούς πολιτικής παραμονεύει ο πόλεμος) μηδενική ηθική και δικαιοσύνη γιατί δεν υπάρχει κανείς να τα ορίσει (ορίζονται μόνο στο εσωτερικό κάθε κράτους)
- [Μακιαβέλι: Η ηθική είναι προϊόν πολιτικής και γι’ αυτό μπορεί να οριστεί μόνο όταν υπάρχει κοινωνικοπολιτικό σύστημα, κατιτί που δεν ισχύει στην διεθνή πολιτική.]
- Αυτές οι αντικειμενικές διαπιστώσεις δεν προκρίνουν την πολιτική και ηθική στάση κάποιου αλλά μια ρεαλιστική εκτίμηση των διεθνών σχέσεων
- Δεύτερον, καθ’ όλη τη διάρκεια της γνωστής ιστορίας, βασική μονάδα κοινωνικής οργάνωσης στον διεθνή χώρο και θεμέλιο των πολιτικών σχέσεων είναι η «ομάδα» και όχι τα άτομα ή οι τάξεις.
- Τρίτον, η πίστη και νομιμοφροσύνη στην ομάδα είναι υπεράνω όλων των άλλων κριτηρίων ή παραγόντων εκτός της οικογένειας. Στα νεότερα χρόνια, αυτές τις ανταγωνιζόμενες ομάδες-φυλές τις ονομάσαμε “έθνη-κράτη” και την πίστη-νομιμοφροσύνη σ’ αυτά πατριωτισμό ή “εθνικισμό”. Αν και η μορφή και ο χαρακτήρας αυτών των ομάδων μεταβάλλεται – φυλές, βασίλεια, αυτοκρατορίες, έθνη-κράτη – κατά καιρούς λόγω οικονομικών, δημογραφικών και τεχνολογικών αλλαγών, ατυχώς, η θεμελιώδης συγκρουσιακή φύση της μεταξύ τους σχέσης δεν μεταβάλλεται».
- Τέταρτον, στις πολιτικές σχέσεις όλων των ειδών και όλων των επιπέδων παρατηρείται πως η ισχύς και η ασφάλεια είναι πρωταρχικής σημασίας στον προσδιορισμό των ανθρωπίνων κινήτρων. Θουκυδίδης: Η συμπεριφορά των ανθρώπων επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες ή κριτήρια όπως τιμή, απληστία και προπαντός φόβο τα οποία συναρτώνται άμεσα με την ισχύ, την θέση και τον ρόλο.
- Αν και η ισχύς δεν είναι το μόνο κριτήριο. Είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι, επιβραβεύουν, επίσης, την αλήθεια, την αρετή, την καλοσύνη και την ομορφιά. Πλην όμως, όλες οι πιο πάνω αγαθές επιδιώξεις και ηθικά κριτήρια χάνονται, εάν, υπό συνθήκες συνεχών και έντονων αγώνων ισχύος μεταξύ των κοινωνικών ομάδων, δεν διασφαλιστούν.
Τρίτον, η χάραξη εθνικής στρατηγικής και η εκπλήρωση των εθνικών συμφερόντων απαιτούν προϋποθέσεις που εμπίπτουν τόσο στα πεδία της τεχνογνωσίας όσο και στα πεδία του πνεύματος, της κοσμοθεωρίας και των ηθικών επιταγών του πολιτισμένου πολιτικού βίου.
Η έννοια στρατηγική είναι δυναμική και σύνθετη. Κατά βάση, στρατηγική είναι η συνάρτηση μέσων και σκοπών για την εκπλήρωση των εθνικών συμφερόντων. Στέκομαι λοιπόν εξ αρχής τονίζοντας πως μια εθνική στρατηγική συμπεριλαμβάνει οτιδήποτε σχετίζεται με την εθνοκρατική ζωή. Μεταξύ άλλων, τους εθνικούς σκοπούς, τις διεθνείς σχέσεις του κράτους, τις απειλές, την αποτροπή των απειλών, τις συμμαχίες, τις διεθνείς θεσμικές συμμετοχές, τις διεθνείς συμφωνίες και την κοινωνική, στρατιωτική, διπλωματική και οικονομική οργάνωση. Η πνευματική υπόσταση, βέβαια, είναι τα θεμέλια της εθνοκρατικής ζωής.
Μια σύνθετη και καλά σχεδιασμένη υψηλή στρατηγική προϋποθέτει συμπερίληψη όλων των κριτηρίων και παραγόντων σε όλα τα πεδία ενδιαφέροντος, την χάραξη στρατηγικής για κάθε ένα πεδίο, την συνάρτησή διαφορετικών πεδίων ενδιαφέροντος όταν σχετίζονται μεταξύ τους, την συμπερίληψη εκτιμήσεων και σχεδιασμών για απρόβλεπτες καταστάσεις, την ιεράρχηση των σημασιών σε όλο το φάσμα και τον σχεδιασμό και εφαρμογή ιεραρχημένων επηρεασμού όλων των πεδίων ενδιαφέροντος.
Ρητορικά μιλώντας, αυτά είναι σχετικά εύκολα και σχετικά ανέξοδα πράγματα. Άνθρωποι, πνεύμα, ιδέες και βέλτιστη αξιοποίηση των μέσων. Κάθε κράτος αφού υπάρχει, διαθέτει πλήθος κρατικών λειτουργών των οποίων η μέγιστη και βέλτιστη απόδοση όριο έχει τον ουρανό και αποστολή τους είναι η βέλτιστη και μέγιστη αξιοποίηση των μέσων που διαθέτει ένα έθνος. Αυτό βέβαια δεν ισχύει σε χώρες όπου το κράτος θεωρείται θέρετρο παρασίτων και λεηλατικό εργαλείο της μιας ή άλλης εφήμερης κλεπτοκρατικής εξουσίας.
Σε όλα τα κράτ
η όλων των εποχών, πάντως, τα πιο δύσκολα ζητήματα εθνικής στρατηγικής τίθενται στο επίπεδο της κοινωνικοπολιτικής οργάνωσης που διασφαλίζει νομιμοποιητική κοινωνική βάση η οποία στηρίζει αδιάλειπτα και αταλάντευτα τις έσχατες εθνικές λογικές και τα έσχατα εθνικά συμφέροντα. Διαχρονικά τα έθνη βιώνουν τόσο κατηφορικές όσο και ανοδικές φάσεις της εθνικής τους ζωής. Ταξίδι προς την Ιθάκη είναι όλα τα ατομικά ή συλλογικά ενεργήματα του ανθρώπου, γεμάτη εμπόδια, τρικυμίες, κύκλωπες, Ποσειδώνες και πολλές εσχατολογικές Σειρήνες. Ο σωστός προσανατολισμός προς την Ιθάκη είναι κύριο ζήτημα.
Η καταστατική κοσμοθεωρητική αφετηρία που εάν κατακτηθεί –σχεδόν αν όχι πάντοτε μετά από ένα αγώνα ελευθερίας–, εφεξής προσφέρει πλέον τις προϋποθέσεις μιας σταθερής ανοδικής φοράς κίνησης, είναι η στιγμή κατάκτησης της εθνικής ανεξαρτησίας. Γιατί η εθνική ανεξαρτησία είναι η ελευθερία της κοινωνίας ή όπως λεγόταν στην κλασική εποχή το «ιδεώδες της ανεξαρτησίας». Προϋπόθεση για να κινείται ανοδικά ένα οποιοδήποτε έθνος, να συγκροτείται δημοκρατικά και να ασκεί αυτοδιάθεση σύμφωνα με την ετερότητά του είναι να ενισχύονται αδιαλείπτως τα θεμελιακά και καταστατικά κοσμοθεωρητικά θέσφατα της εθνικής ανεξαρτησίας.
Η σταθερότητα των πολιτειακών εποικοδομημάτων και η σωστά προσανατολισμένη διπλωματία, ακριβώς, εξαρτάται από το κατά πόσο η καθημερινή σμίλευση ηθικών κριτηρίων που διέπουν τα κανονιστικά κριτήρια της διακυβέρνησης είναι συμβατά με τα υποκείμενα κοσμοθεωρητικά θεμέλια.
Κοντολογίς, έθνος σημαίνει κοσμοθεωρητικές ουσίες και νοήματα που υποστασιοποιούνται με σύνθετο και πολυσήμαντο τρόπο στα πλαίσια της εθνοκρατικά ανεξάρτητης πολιτειακής ζωής.
Μόνο εθνοκράτη ανθρωπολογικά ζωντανά, δυναμικά και στρατηγικά προσανατολισμένα μπορούν να έχουν εθνικούς σκοπούς και έσχατα εθνικά συμφέροντα και να συγκροτούν στρατηγικές εκπλήρωσης αυτών των σκοπών.
Για να το επιτύχουν πρέπει να υπάρχουν οι προϋποθέσεις συσπείρωσης των πολιτών γύρω από τα εθνικά συμφέροντα και να συνδυάζονται με βέλτιστο τρόπο τα μέσα που διαθέτουν. Όποια κράτη στερούνται αυτών προϋποθέσεων παραπαίουν ή και αποθνήσκουν.
Υπέρτατο και έσχατο εθνικό συμφέρον όλων των εθνοκρατών είναι η εθνική επιβίωση μέσα σε ένα ως εκ της φύσεώς του άκρως ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα.
Οι πιο πάνω προϋποθέσεις απαιτούν, επίσης, μια πολιτειακή ζωή τα μέλη της οποίας δεν αλληθωρίζουν και που δεν είναι ηθικά και κοσμοθεωρητικά σχιζοφρενή.
Είναι σχιζοφρενή όταν υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ των ηθικών και κανονιστικών δομών της πολιτειακής ζωής και των κοσμοθεωρητικών τους θεμελίων.
Αλληθωρίζουν όταν αντί ακλόνητης προσκόλλησης στα εθνοκρατικά συμφέροντα αναζητούν κάποια μυστήρια ένωση του πλανήτη με το να κηρύττουν διεθνισμούς, κοσμοπολιτισμούς, παγκοσμιοποιήσεις και τα λοιπά, όλα αφέλειες και ασυναρτησίες που αντιβαίνουν στην εθνοκρατική υπόσταση.
Όποτε εκδηλώνονται καταμαρτυρούν κραυγαλέα πολιτικοπνευματική παράκρουση και στα μικρά κράτη εξ ορισμού υπηρετούν τις μεταμφιεσμένες ηγεμονικές αξιώσεις κάθε ιστορικής συγκυρίας.
Τα περιεχόμενα της έκθεσης A Shift in the International Security Environment: Potential Implications for Defense της υπηρεσίας Congressional Research Service. Για ολόκληρο το αρχείο σε pdf κλικ εδώ A Shift in the International Security_Potential Implications for Defense
A Shift in the International Security
Environment: Potential Implications for
Defense—Issues for Congress
Ronald O’Rourke
Specialist in Naval Affairs
June 1, 2015
Congressional Research Service
A Shift in the International Security Environment: Potential Implications for Defense
Congressional Research Service
Summary
World events since late 2013 have led some observers to conclude that the international security environment is undergoing a shift from the familiar post-Cold War era of the last 20-25 years, also sometimes known as the unipolar moment (with the United States as the unipolar power), to a new and different strategic situation that features, among other things, renewed great power competition and challenges to elements of the U.S.-led international order that has operated since World War II. A shift in the international security environment could have significant implications for U.S. defense plans and programs. A previous shift in the international security environment—from the Cold War to the post-Cold War era—prompted a broad reassessment by the Department of Defense (DOD) and Congress of defense funding levels, strategy, and missions that led to numerous changes in DOD plans and programs. A new shift in the international security environment could similarly have a number of implications for U.S. defense plans and programs. Of perhaps the greatest potential significance, such a shift could lead to a change in the current overall terms of debate over U.S. defense plans and programs. Russia’s seizure and annexation of Crimea, as well as subsequent Russian actions in eastern Ukraine and elsewhere in Eastern Europe, have already led to a renewed focus among policymakers on U.S. and NATO military capabilities in Europe, and on how to counter Russia’s so-called “ambiguous warfare” tactics. China’s actions in the East and South China Seas have
prompted a focus among policymakers on how to counter China’s so-called “salami-slicing” tactics in those areas. A shift in the international security environment may also be generating implications for areas such as nuclear weapons, submarines and antisubmarine warfare, and DOD reliance on Russian-made components. Policy and oversight issues for Congress include the following: • Shift in strategic situations. Has there been a shift in the international security environment, and if so, what features characterize the new environment? • Reassessment of U.S. defense funding levels, strategy, and missions. Should there be a reassessment of U.S. defense funding levels, strategy, and missions? • Congressional role in reassessment. If there is to be such a reassessment, how should it be done, and what role should Congress play?
- Potential effect on plans and programs. How might such a reassessment affect the current terms of debate on U.S. defense? What might be the potential implications for U.S. defense plans and programs?
A Shift in the International Security Environment: Potential Implications for Defense
Congressional Research Service
Contents
Introduction …………………………………………………………………………………………………………………….. 1
Background …………………………………………………………………………………………………………………….. 1
Shift in International Security Environment …………………………………………………………………… 1
Overview …………………………………………………………………………………………………………….. 1
Cold War Era ……………………………………………………………………………………………………….. 2
Post-Cold War Era ………………………………………………………………………………………………… 3
The New Situation ………………………………………………………………………………………………… 3
Congressional Participation in Reassessment of U.S. Defense During Previous Shift …………. 7
Potential or Emerging Implications for Defense …………………………………………………………….. 9
Terms of Debate over U.S. Defense ………………………………………………………………………… 9
U.S. and NATO Military Capabilities in Europe ……………………………………………………… 10
New Forms of Aggression and Assertiveness …………………………………………………………. 11
Nuclear Weapons and Nuclear Deterrence ……………………………………………………………… 11
Submarines and Antisubmarine Warfare ………………………………………………………………… 12
Reliance on Russian-Made Components ………………………………………………………………… 13
Issues for Congress ………………………………………………………………………………………………………… 13
Legislative Activity in 2015 …………………………………………………………………………………………….. 14
FY2016 National Defense Authorization Act (H.R. 1735/S. 1376) …………………………………. 14
House (Committee Report) ………………………………………………………………………………….. 14
House (Floor Action) …………………………………………………………………………………………… 19
Senate ……………………………………………………………………………………………………………….. 21
Appendixes
Appendix. Legislative Activity in 2014 …………………………………………………………………………….. 35
Contacts
Author Contact Information…………………………………………………………………………………………….. 62
