Σε μια σύντομη και συναρπαστική ζωή (356-323 π.Χ.) ο Μέγας Αλέξανδρος άλλαξε τη ροή της παγκόσμιας ιστορίας. Το κατόρθωσε με ένα μικρό στρατό –λιγότερο από 40.000 στρατιώτες– με τολμηρές ιδέες στρατηγικής και επαναστατικές μεθόδους διακυβέρνησης ενός μεγαλύτερου χώρου που εκτεινόταν από την Ινδία μέχρι την Ευρώπη.
Σε ηλικία είκοσι ετών ο Αλέξανδρος διαδέχθηκε τον πατέρα του, Φίλιππο της Μακεδονίας. Πραγματοποίησε τα σχέδια του πατέρα του για την απελευθέρωση των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από την Περσική Αυτοκρατορία με 30.000 πεζούς και 5.000 ιππείς. Σε μια σειρά εντυπωσιακών εκστρατειών που περιλάμβαναν τις μάχες της Ισσού και των Γαυγαμήλων νίκησε τον Δαρείο και ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ασίας. Αν και συνάντησε την αντίσταση των αντρών του στα σχέδιά του για την κατάκτηση της Ινδίας, ο ίδιος δεν σταμάτησε. Ο θάνατός του όμως έθεσε τέρμα στις φιλοδοξίες ενός από τους μεγαλύτερους στρατηγούς και πολιτικούς ηγέτες που γνώρισε ποτέ ο κόσμος.
Ο Μέγας Αλέξανδρος υπήρξε πρότυπο για ονομαστούς στρατηλάτες, όπως ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Ναπολέων Βοναπάρτης, και οι εκστρατείες του μελετούνται σε στρατιωτικές ακαδημίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Κατά το πλείστον τα βιβλία που αναφέρονται στον Μέγα Αλέξανδρο έχουν γραφτεί από κλασικούς φιλολόγους. Όμως, ελάχιστοι κλασικοί φιλόλογοι είναι μελετητές του πολέμου, της στρατηγικής και των διεθνών σχέσεων. Γι’ αυτό ουσιαστικά το βιβλίο του Fuller, ενός από τους κορυφαίους στρατηγικούς αναλυτές του 20ού αιώνα, είναι το πρώτο που ασχολήθηκε με τα στρατηγικά και πολιτικά επιτεύγματα του μεγαλύτερου στρατηλάτη της ιστορίας.
ΜΕΡΟΣ Ι ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ
Κεφάλαιο 1: Το σκηνικό
- Η παρακμή των πόλεων-κρατών
- Οι μεταρρυθμίσεις των φιλοσόφων
- Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας
- Η Αμφίπολη και ο Πρώτος Ιερός Πόλεμος
- Το Πανελλήνιο Πρόγραμμα του Ισοκράτη
- Το Βυζάντιο και ο Δεύτερος Ιερός Πόλεμος
- Το Συνέδριο της Κορίνθου
Κεφάλαιο 2: Ο μακεδονικός στρατός
- Ο πόλεμος των Ελλήνων πριν τον Φίλιππο
- Ο νέος πρότυπος στρατός του Φιλίππου
Κεφάλαιο 3: Αλέξανδρος
- Η νεότητα και η μόρφωσή του
- Η μεγαλοφυΐα και η προσωπικότητά του
- Οι κακές του πράξεις
Κεφάλαιο 4: Το Θέατρο του Πολέμου
- Η γεωγραφία κατά τον 4ο αιώνα π.Χ.
- Η οργάνωση της περσικής αυτοκρατορίας
- Η Περσία κατά τον 4ο αιώνα
Κεφάλαιο 5: Στρατηγική Περιγραφή
- Η εξασφάλιση της εγχώριας βάσης
- Η δημιουργία της υπερπόντιας βάσης
- Η απόκτηση του θαλάσσιου ελέγχου
- Η εξασφάλιση του νοτιοδυτικού συνόρου
- Η απόκτηση της πολιτικής κυριαρχίας
- Η εξασφάλιση του βορειοανατολικού συνόρου
- Σε αναζήτηση του ανατολικού συνόρου
- Η σύνδεση της αυτοκρατορίας δια θαλάσσης
- Η αυτοκρατορική ενοποίηση
ΜΕΡΟΣ II Η ΑΝΑΛΥΣΗ
Κεφάλαιο 6: Οι μεγάλες μάχες του Αλεξάνδρου
- Η μάχη του Γρανικού
- Η μάχη της Ισσού
- Η μάχη των Αρβήλων
- Η μάχη του Υδάσπη
Κεφάλαιο 7: Οι πολιορκίες του Αλεξάνδρου
- Η πολιορκία της Αλικαρνασσού
- Η πολιορκία της Τύρου
- Η πολιορκία της Γάζας
Κεφάλαιο 8: Οι μικροί πόλεμοι του Αλεξάνδρου
- Η βαλκανική και η ιλλυρική εκστρατεία
- Η εκστρατεία εναντίον της Περσέπολης
- Η υποταγή της Βακτριανής και της Σογδιανής
- Η εκστρατεία εναντίον του Σουάτ
- Η εκστρατεία εναντίων των Σαγγάλων
- Η εκστρατεία εναντίων των Μαλλών
Κεφάλαιο 9: Ο Αλέξανδρος ως πολιτικός ηγέτης
- Ως γενικός διοικητής
- Ως κύριος της Ασίας
- Ως συμφιλιωτής της ανθρωπότητας
Κεφάλαιο 10: Ο Αλέξανδρος ως στρατηγός
- Ως μεγαλοφυΐα
- Ως στρατηγικός νους
- Ως τακτικός νους
- Ως ηγέτης
Επίλογος: Η αξία της ιστορίας
ΧΑΡΤΕΣ
- Ελλάδα
- Δυτική Μικρά Ασία
- Η δυτική περσική αυτοκρατορία
- Η ανατολική περσική αυτοκρατορία
- Το βορειοδυτικό σύνορο της Ινδίας και το Παντζάμπ
- Η μάχη του Γρανικού
- Οι πορείες του Αλεξάνδρου και του Δαρείου προς την Ισσό
- Η μάχη της Ισσού
- Η πορεία του Αλεξάνδρου προς τα Άρβηλα
- Μακεδονική και περσική διάταξη μάχης στα Άρβηλα
- Η μάχη των Αρβήλων
- Ο δρόμος του Αλεξάνδρου προς τον Υδάσπη
- Η θεωρία του Aurel Stein για τη διάβαση του ποταμού Υδάσπη από τον Αλέξανδρο
- Το δίλημμα του Πώρου
- Η μάχη του Υδάσπη
- Η πολιορκία της Αλικαρνασσού
- Η πολιορκία της Τύρου
- Οι Περδίδες Πύλες
- Η τακτική του Αλεξάνδρου εναντίον των Σκυθών
- Η Άορνος (Πιρ-Σαρ) και η γύρω περιοχή
- Η τακτική του Αλεξάνδρου εναντίον του ινδικού αμυντικού καταυλισμού
Ο J. F.C.Fuller υπήρξε ανώτατος βρετανός επιτελάρχης και ένας από τους σημαντικότερους αναλυτές του 20ου αιώνα στους τομείς της στρατιωτικής ιστορίας, της στρατηγικής και των διεθνών σχέσεων. Έγραψε περισσότερα από 30 βιβλία πολλά από τα οποία θεωρούνται σταθμός στη διεθνή βιβλιογραφία.
Μερικά από τα έργα του είναι:
A military History of the Western World: From the American Civil War to the end of World War II
A military History of the Western World: From the earliest times to the Battle of Lepanto
The Second World War, 1939-45: A strategical and tactical history
Armament and History: The influence of armament on history from the dawn of classical warfare to the end of the Second World War
Julius Caesar: Man, soldier and tyrant
Grant and Lee: A study in personality and generalship
The Conduct of War: 1789-1961: A study of the impact of the French, industrial and Russian revolutions on war and its conduct
The Generalship of Ulysses S. Grant
Βικιπαίδεια
Fuller was born in 1878, in Chichester, West Sussex, England. After moving to Lausanne with his parents as a boy, he returned to England at the age of 11 without them; three years later, at «the somewhat advanced age of 14,» he began attending Malvern College[1] and, later, Royal Military Academy Sandhurst from 1897 to 1898. He was commissioned into the 1st Battalion of the Oxfordshire Light Infantry (the old 43rd), and served in South Africa from 1899 to 1902. In the spring of 1904, Fuller was sent with his unit to India, where he contracted enteric fever in autumn of 1905; he returned to England the next year on sick-leave, where he met the woman he married in December 1906.[1]Instead of returning to India, he was reassigned to units in England, serving as an adjutant to the 2nd South Middlesex Volunteers (amalgamated into the 7th Middlesex during the Haldane Reforms) and helping form the 10th Middlesex, until he was accepted into the Staff College at Camberley in 1913 (starting work there in January 1914).
During World War I, he was a staff officer with the Home Forces and with 7 Corps in France, and from 1916 in the Headquarters of the Machine-Gun Corps‘ Heavy Branch which was later to become the Tank Corps. He planned the tank attack at Cambrai in 1917 and the tank operations for the autumn offensives of 1918. His Plan 1919 for a fully mechanised army was never implemented in his lifetime, and after 1918 he held various leading positions, notably as a commander of an experimental brigade at Aldershot.
In the 1920s, he collaborated with his junior B. H. Liddell Hart in developing new ideas for the mechanisation of armies. However, in what came to be known as the «Tidworth Incident», he turned down the command of the Experimental Mechanized Force which was formed in 1927. The appointment also carried responsibility for a regular infantry brigade and the garrison of Tidworth on Salisbury Plain. Fuller believed he would be unable to devote himself to the Experimental Force and the development of mechanized warfare techniques without extra staff to assist him with the additional extraneous duties, which the War Office refused to allocate.
His ideas on mechanised warfare continued to be influential in the lead-up to World War II, ironically more with the Germans, notably Heinz Guderian, than with his countrymen. In the 1930s, the Wehrmacht implemented tactics similar in many ways to Fuller’s analysis, which became known as Blitzkrieg. Like Fuller, practitioners of Blitzkrieg partly based their approach on the theory that areas of large enemy activity should be bypassed to be eventually surrounded and destroyed. Blitzkrieg style tactics were used by several nations throughout World War II, predominantly by the Germans in the invasion of Poland, Western Europe and the Soviet Union. While Germany, and to some degree the Western Allies, adopted Blitzkrieg ideas, they were not much used by the Red Army which developed its armoured warfare doctrine based on deep operations. Deep operations was developed by Soviet military theorists, among them Marshal M. N. Tukhachevsky, during the 1920s based on their experiences in World War I and the Russian Civil War.
On his retirement in 1933, and impatient with what he considered the inability of democracy to adopt military reforms, Fuller became involved with Sir Oswald Mosley and the British Fascist movement. As a member of the British Union of Fascists he sat on the party’s Policy Directorate and was considered one of Mosley’s closest allies. In the 1935 general election Fuller stood against the foreign minister and future Prime minister Anthony Eden. He was also a member of the clandestine far right group the Nordic League.[2]
On 20 April 1939 Fuller was an honoured guest at Adolf Hitler‘s 50th birthday parade and watched as «for three hours a completely mechanised and motorised army roared past the Führer.» Afterwards Hitler asked, «I hope you were pleased with your children?» Fuller replied, «Your Excellency, they have grown up so quickly that I no longer recognise them.»[3]
Fuller was a vigorous, expressive and opinionated writer of military history and of controversial predictions of the future of war.
