Κυκλοφορεί στα Ελληνικά από τις Εκδόσεις Ποιότητα το βιβλίο του Hans J. Morgenthau, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ. Ο αγώνας για ισχύ και ειρήνη. Το βιβλίο θεωρείται κλασικό και αναλλοίωτης διαχρονικής αξίας. Επηρέασε σημαντικά την Αμερικανική πολιτική σκέψη και υπήρξε βασικός άξονας διαμόρφωσης της επιστημονικής μελέτης της σύγχρονης διεθνούς πολιτικής.
Διατρέχοντας τον πρόλογο του Καθηγητή Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου, τα περιεχόμενα και τα δοκίμια σημαντικών διεθνολόγων στο τέλος οι οποίοι σχολιάζουν την ανάλυση του Morgenthau, γίνεται σαφές ότι ο μεγάλος Αμερικανός στοχαστής επιτυγχάνει μια ολιστική και κορυφαίων προδιαγραφών ανάλυση. Ο Morgenthau ανήκει στην Θουκυδίδεια παράδοση ανάλυσης των διεθνών σχέσεων και θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές του πολιτικού ρεαλισμού ως το κυρίαρχο ρεύμα σκέψης για την διεθνή πολιτική. Όπως επίσης σημειώνεται στον πρόλογο του κ Αρβανιτόπουλου, «η μοναδικότητα του έργου του Μοργκεντάου, όπως και του έργου του Θουκυδίδη, βρίσκεται στην προσπάθεια κατανόησης του ανθρώπινου κόσμου και της φύσης του ανθρώπου που τον συγκροτεί».
Το επίτευγμα του Hans Morgenthau έγκειται στο γεγονός ότι επιτυγχάνει μια σχεδόν ολιστική ανάλυση. Με οξυδερκή και κατανοητό τρόπο συνδυάζει την ιστορία των διεθνών σχέσεων, την ανάλυση του ρόλου και της αποστολής του κράτους, τα ζητήματα των διεθνών θεσμών και του διεθνούς δικαίου, τα φιλοσοφικά ζητήματα που τίθενται λόγω διαίρεσης του πλανήτη σε διακριτά κυρίαρχα κράτη, την σημασία της κρατικής ισχύος και του εθνικού συμφέροντος, το φαινόμενο του πολέμου, το φαινόμενο του ιμπεριαλισμού σε ιστορικό και σύγχρονο πλαίσιο, το φαινόμενο του εθνικισμού, τον ρόλο των ιδεολογιών, το φαινόμενο της τρομοκρατίας, τον ρόλο των ηγεμονικών δυνάμεων, τον ρόλο της διπλωματίας στην σύγχρονη διεθνή πολιτική και πολλά άλλα ζητήματα που επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική ισχυρών και λιγότερο ισχυρών κρατών.
Το βιβλίο του Hans J. Morgenthau, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ. Ο αγώνας για ισχύ και ειρήνη προσφέρεται σε όσους ενδιαφέρονται να έχουν μια αξιόπιστη και κατανοητή ανάλυση για όλα σχεδον τα ζητήματα της σύγχρονης διεθνούς πολιτικής.
Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
Ο Χανς Μοργκεντάου είναι ο θεμελιωτής του κλάδου των διεθνών σχέσεων ως επιστημονικής πειθαρχίας. Τα μεγάλα ερωτήματα που αποτέλεσαν και αποτελούν τον πυρήνα του προβληματισμού του επιστημονικού κλάδου των διεθνών σχέσεων ασφαλώς και προϋπήρξαν της γένεσης του κλάδου. Δεν αποτέλεσαν, όμως, αντικείμενο συστηματικής μελέτης, εντασσόμενης στην πειθαρχία ενός επιστημονικού πεδίου. Η μελέτη των διεθνών φαινομένων και ζητημάτων, πριν την τυπική ανάδειξη του κλάδου των διεθνών σχέσεων ως επιστημονικού κλάδου, ήταν αποσπασματική και αποτελούσε το αντικείμενο ιστορικών και φιλοσόφων. Η γενεαλογία της μελέτης των διεθνοπολιτικών ζητημάτων ξεκινάει από ένα ιστορικό έργο, τον Πελοποννησιακό Πόλεμο του Θουκυδίδη. Έργο πολυσχιδές που αναλύει τα αίτια ενός τοπικού πολέμου ανάμεσα σε πόλεις-κράτη τόσο συστηματικά και πολυεπίπεδα που δίνει τη δυνατότητα αφαίρεσης και γενίκευσης, άντλησης δηλαδή γενικευμένων συμπερασμάτων για το κυρίαρχο πρόβλημα των διεθνών σχέσεων, το πρόβλημα του πολέμου. Επίσης, σημαντικό θεωρείται το έργο ενός συμβούλου του οίκου των Μεδίκων, ο Πρίγκιπας του Νικολό Μακιαβέλλι. Στην ίδια χορεία, ο Arthashastra του Kautilya, δασκάλου του αυτοκράτορα Chandragupta Maurya, αποτελεί μια αρχαία ινδική πραγματεία γραμμένη στη σανσκριτική για θέματα διακυβέρνησης, πολιτειακής οργάνωσης, στρατιωτικής στρατηγικής και οικονομικής πολιτικής. Αργότερα, στο Βυζάντιο το Στρατηγικόν του Κεκαυμένου μας δίδει μια πραγματεία για θέματα πολιτικής και στρατιωτικής στρατηγικής. Το έργο του γερμανού φιλοσόφου Immanuel Kant και κυρίως το Perpetual Peace θα αποτελέσει τον προάγγελο της θεωρίας της δημοκρατικής ειρήνης και της Λίγκας των Εθνών. Η έννοια, δηλαδή, ότι η διαρκής ειρήνη διασφαλίζεται μέσω της δημοκρατίας και της διεθνούς συνεργασίας. Επιπλέον, ψήγματα διεθνολογικής σκέψης συναντάμε στα έργα διαφόρων ειρηνιστών φιλοσόφων. Στον σύγχρονο κόσμο, η μελέτη των διεθνών φαινομένων αποτελούσε αποκλειστικότητα των ιστορικών και των νομικών. Οι ιστορικοί, κατά τη Θουκυδίδεια προσέγγιση, κατέγραφαν τα διεθνή συμβάντα εστιάζοντας σε συγκεκριμένα φαινόμενα που στην καλύτερη περίπτωση μπορούσαν να οδηγήσουν σε γενικευμένα συμπεράσματα. Η νομική προσέγγιση επιζητούσε να θεραπεύσει τα δεινά του διεθνούς συστήματος διατυπώνοντας κανόνες δεοντολογικούς, δηλαδή κανόνες που έπρεπε να καθοδηγούν την οργάνωση και τη λειτουργία του διεθνούς συστήματος. Οι νέες συνθήκες, όμως, που δημιουργούνται μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο γεννούν την ανάγκη μιας συστηματικής και εξειδικευμένης επιστημονικής μελέτης των διεθνών φαινομένων. Η ανάδειξη των ΗΠΑ σε πλανητική δύναμη με κυρίαρχο ρόλο στο διεθνές στερέωμα δημιουργεί την ανάγκη για ένα τεκμηριωμένο τρόπο ανάλυσης της εξωτερικής πολιτικής και, εν προκειμένω, της πλανητικής πολιτικής. Η ανάγκη αυτή θα καλυφθεί από τον συγκερασμό της αμερικανικής ακαδημαϊκής κοινότητας με την έφεση στην έρευνα και των ευρωπαίων εμιγκρέδων πολιτικών επιστημόνων. Η ιδιαίτερη δομή του αμερικανικού ακαδημαϊκού χώρου θα διαμορφώσει και τις συνθήκες γένεσης και ανάπτυξης του κλάδου των διεθνών σχέσεων. Αρχικά, στα τμήματα πολιτικής επιστήμης και στη συνέχεια, με τη ραγδαία ανάπτυξη του γνωστικού αντικειμένου, σε ανεξάρτητα τμήματα διεθνών σχέσεων. Ο Χανς Μοργκεντάου ανήκει στη γενιά των πολιτικών επιστημόνων της ηπειρωτικής Ευρώπης του μεσοπολέμου. Εβραίος της Γερμανίας καταφεύγει στον Νέο Κόσμο, μετά από μια άγονη περιπλάνηση σε Ισπανία και Ελβετία σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από τη ναζιστική λαίλαπα. Στην Αμερική, μετά από μια σύντομη θητεία στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας, βρίσκει μόνιμη πανεπιστημιακή στέγη στο πανεπιστήμιο του Σικάγο. Εκλέγεται, λίγες μέρες πριν την έκδοση ενός άλλου σημαντικού έργου του Επιστήμη και Πολιτική της Ισχύος. Σε μια αυτοβιογραφική του συνέντευξη θα δηλώσει τυχερός που η εκλογή του προηγήθηκε της έκδοσης του βιβλίου. Κι αυτό γιατί το πρώτο του βιβλίο είναι μια ανελέητη κριτική του θετικισμού και του συμπεριφορισμού που επικρατούσαν στην αμερικανική πολιτική επιστήμη. Οι διεθνείς σχέσεις τότε, ακόμη και στην Αμερική, διδάσκονταν ως υποσύνολο του διεθνούς δικαίου. Για αυτό, άλλωστε, ο Μοργκεντάου δίδαξε δίκαιο, πριν διδάξει πολιτική επιστήμη. Το πρώτο σημαντικό άρθρο του «Positivism, Functionalism, and International Law» αφορούσε θέματα διεθνούς δικαίου και δημοσιεύτηκε στο American Journal of International Law. Η αντίληψη του Μοργκεντάου, όμως, για το διεθνές δίκαιο είναι ότι οι διεθνείς κανόνες αποτελούν το επιφαινόμενο που προκύπτει από και λειτουργεί στη βάση μιας ισορροπίας ισχύος. Οι βιωματικές εμπειρίες του από την κατάχρηση εξουσίας και την ωμή βία της ναζιστικής Γερμανίας διαμόρφωσαν την αντίληψή του για την έννοια της ισχύος. Η αντίληψή του περί δικαίου και πολιτικής εστίαζε στην ανάγκη περιορισμού της αχαλίνωτης ισχύος στη διεθνή πολιτική και της κατάχρησης εξουσίας στην εσωτερική πολιτική. Έχοντας μια μάλλον απαισιόδοξη αντίληψη για την ανθρώπινη φύση και τη ροπή της προς το κακό, υιοθετούσε την ηθική του λιγότερο κακού που συναντάμε στον Αριστοτέλη και τον Επίκουρο. Η ηθική του λιγότερο κακού οδηγεί στην ανάπτυξη πολιτικών αρετών, όπως σωφροσύνη και μετριοπάθεια που καθιστούν δυνατή τη συνύπαρξη ηθικής και πολιτικής. Ο Μοργκεντάου ήταν άνθρωπος του μέτρου. Δεν διακατεχόταν από θαυμασμό ή λατρεία για την ισχύ. Αντίθετα, επιζητούσε τρόπους για να τη μετριάσει και να την περιορίσει. Κι αυτό μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με τα θεσμικά αντίβαρα στην εσωτερική πολιτική και τον μηχανισμό της ισορροπίας της ισχύος στη διεθνή πολιτική. Από την άλλη πλευρά, ο Μοργκεντάου υποστήριξε τη λελογισμένη χρήση της ισχύος, παρότι δεχόταν ότι η άσκηση της εξουσίας και η επιβολή της ισχύος ακόμη και για καλούς σκοπούς μπορεί να έχει και αρνητικές συνέπειες ή παράπλευρες απώλειες. Μαζί με τον Τζορτζ Κέναν και τον Ράινχολντ Νίμπουρ υποστήριξαν το δόγμα της ανάσχεσης ενάντια στη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Η υποστήριξη της πολιτικής της ανάσχεσης, όμως, δεν ισοδυναμούσε με ανεπιφύλακτη υποστήριξη μιας παρεμβατικής αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Αυτό φάνηκε αργότερα με την κριτική που άσκησε κατά της αμερικανικής ανάμειξης στο Βιετνάμ, που εξελίχθηκε σε μια ευρύτερη κριτική κατά του άκρατου παρεμβατισμού ή της υπερεπέκτασης. Ο Μοργκεντάου δεν υπήρξε σταυροφόρος ενάντια στον φιλελεύθερο ιδεαλισμό, όπως πολλοί πιστεύουν. Η κριτική του έφερε το βάρος μιας ηθικής ευθύνης. Δεν αντιστρατευόταν τους στόχους των ιδεαλιστών και της Κοινωνίας των Εθνών. Ασκούσε όμως ανελέητη κριτική, λόγω της ηθικής του υπευθυνότητας, στην κανονιστική αφέλεια που χαρακτήριζε την προσέγγισή τους. Ο Μοργκεντάου επεδίωξε να δαμάσει την αμερικανική αφελή αισιοδοξία για την ανθρώπινη φύση, την επιστήμη και τις μεταρρυθμίσεις. Αυτή η αισιοδοξία, διάχυτη στην αμερικανική γνώμη και την πολιτική ελίτ, εκφράστηκε στη διεθνή πολιτική από τον φιλελεύθερο ιδεαλισμό του Γούντροου Γουίλσον. Ότι, δηλαδή, οι δημοκρατίες, εκφράζοντας την κοινή γνώμη των πολιτών, θα μπορούσαν να αποφύγουν τον πόλεμο, καθώς αυτό αντιστρατευόταν το κοινό συμφέρον. Το ανά χείρας βιβλίο δημοσιεύθηκε το 1948 και αποτέλεσε το magnum opus του. Αναδείχθηκε αμέσως σε κλασικό εγχειρίδιο των διεθνών σχέσεων, αποτελώντας σημείο αναφοράς για την ανάδειξη του κλάδου των διεθνών σχέσεων σε διακριτή επιστημονική πειθαρχία. Η πρώτη έκδοση εμπεριείχε, σε αδρές γραμμές, τον πυρήνα της θεωρίας του. Η δεύτερη έκδοση που παρουσιάστηκε το 1954 ήταν η πλήρης και αναλυτική παρουσίαση της θεωρίας του για την πολιτική και τη διεθνή πολιτική. Η δεύτερη, αυτή, έκδοση άρχιζε με τη προσθήκη ενός νέου κεφαλαίου με τίτλο, «η ρεαλιστική θεωρία της διεθνούς πολιτικής», που εισήγαγε τον όρο «ρεαλισμός» για να περιγράψει μια διακριτή σχολή σκέψης. Ο ρεαλισμός είχε τις ρίζες του στην ηθική ασάφεια και στην περίπλοκη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ειδοποιός διαφορά του ρεαλισμού ήταν η κατανόηση της σκοτεινής πλευράς της ανθρώπινης ύπαρξης και η προσπάθεια του περιορισμού της μέσω μηχανισμών ισορροπίας ισχύος ή θεσμικών αντίβαρων. Η σύλληψη της διεθνούς πολιτικής στη βάση του εθνικού συμφέροντος που ορίζεται με βάση την ισχύ έδωσε στον Μοργκεντάου τη δυνατότητα να διατυπώσει την πρώτη συνολική, συστηματική και περιεκτική θεωρία των διεθνών σχέσεων. Ο ρεαλισμός του Μοργκεντάου θεωρείται κλασικός, γιατί εξετάζει την πολιτική ως σύνθετη και υψηλής μορφής τέχνη. Οι θετικιστικές και μεθοδολογικά άρτιες μελέτες που ακολούθησαν, όπως αυτή του δομικού ρεαλισμού, προσπάθησαν να αναλύσουν τον κόσμο μηχανιστικά. Να προσεγγίσουν, δηλαδή, τα διεθνολογικά φαινόμενα μέσα σε συνθήκες εργαστηρίου. Καμία, όμως, δεν προσέγγισε την υψηλή τέχνη του Μοργκεντάου. Ο ρεαλισμός του Μοργκεντάου λέει στους δρώντες των διεθνών σχέσεων, πώς να σκεφτούν και ποιους παράγοντες να λάβουν υπόψη τους στην ανάλυση ή την απόφασή τους. Δεν δίνει συγκεκριμένα, έτοιμα συμπεράσματα στους πολιτικούς, ούτε ελέγξιμες υποθέσεις εργασίας στους μελετητές των διεθνών σχέσεων. Ο δομικός ρεαλισμός ή νεορεαλισμός του Γουαλτζ και άλλων θα διατηρήσει τις βασικές αρχές της θεωρίας του Μοργκεντάου για τη σημασία της ισχύος και του εθνικού συμφέροντος. Προσπαθώντας να προσδώσει επιστημονική αυστηρότητα στη θεωρία του ρεαλισμού, ο νεορεαλισμός παραλείπει μια σειρά από παράγοντες που ο κλασικός διαισθητικός ρεαλισμός του Μοργκεντάου θεωρούσε σημαντικούς: Τον ρόλο της ηθικής, τον ρόλο της πολιτικής ηγεσίας και την πολυπλοκότητα των στόχων που θέτουν τα κράτη. Η μοναδικότητα του έργου του Μοργκεντάου, όπως και του έργου του Θουκυδίδη, βρίσκεται στην προσπάθεια κατανόησης του ανθρώπινου κόσμου και της φύσης του ανθρώπου που τον συγκροτεί. Ο Μοργκεντάου δεν αντλεί άμεσες αναφορές από το έργο του Θουκυδίδη, αλλά στην ουσία συνομιλεί με αυτό. Οι άμεσες αναφορές του, όπως έχουν επισημάνει οι Γκόφας (2016) και Τσακαλογιάννης (2011), είναι τα διανοητικά ρεύματα της Ευρώπης του μεσοπόλεμου. Το πρόταγμα του αντιδιαφωτισμού του Μεσοπόλεμου και οι προβληματισμοί της κριτικής σκέψης του Ινστιτούτου της Φραγκφούρτης. Είναι η περίοδος που κυριαρχεί η νιτσεϊκή «βούληση για ισχύ» και το raison d’ état με οδηγούς την ισχύ και το συμφέρον. Το σκοτεινό περιβάλλον των μεσοδιαστημάτων της ιστορίας. Όταν ο κόσμος επιστρέφει στην πρωτογενή εγελιανή σύγκρουση των αντιθέτων, τον χομπσιανό κόσμο όλων εναντίον όλων ή τη σύγκρουση του φίλου και του εχθρού που περιγράφει ο Καρλ Σμιτ. Για να ακολουθήσει κάθε φορά μια περίοδος ένοπλης ειρήνης. Που ανάλογα την ιστορική περίοδο, τους δρώντες και το κοινωνικό οικονομικό και τεχνολογικό περιβάλλον διαμορφώνει τα επιμέρους χαρακτηριστικά. Μόνο που αυτές οι θεσμοθετημένες περίοδοι δεν σηματοδοτούν το τέλος της ιστορίας, παρά μόνο μια βραχεία ή πιο μακρά περίοδο σταθερών κανόνων που εξαρτάται από τον καταμερισμό ισχύος και την πρόθεση των δρώντων να τους τηρήσει. Αυτή την τραγωδία ενός άναρχου διεθνούς συστήματος, όπου τα κράτη δρούν με γνώμονα το εθνικό συμφέρον στη βάση της ισχύος, συνέλαβε και ανέλυσε με ενάργεια ο Μοργκεντάου. Για αυτό τον λόγο, το έργο του θεωρείται τομή στην ανάλυση των διεθνών φαινομένων και στην ανάπτυξη της θεωρίας των διεθνών σχέσεων.
- Πρόλογος για την ελληνική έκδοση του Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου (σελ 17)
- Πρόλογος Kenneth W. Thompson και W. David Clinton (σελ 21)
- Εισαγωγή, Η διαχρονική αξία του Η πολιτική μεταξύ των εθνών (σελ 23)
“ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ. ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ”
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. ΜΙΑ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (σελ. 51)
- Έξι αρχές του πολιτικού ρεαλισμού (σελ 52)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
- Κατανοώντας τη διεθνή πολιτική (σελ 67)
- Διαφορετικές προσεγγίσεις (σελ 67)
- Περιορισμοί στην κατανόηση (σελ 69)
- Κατανοώντας το πρόβλημα της διεθνούς ειρήνης (σελ 75)
“ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ. Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΙΣΧΥΣ”
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΧΥΣ
Τι είναι πολιτική ισχύς;……………………………………………………………………………………………… 79
Το μέσο για την επιδίωξη των σκοπών του έθνους………………………………………………………. 79
Η φύση της πολιτικής ισχύος: τέσσερεις διακρίσεις………………………………………………………. 80
Η υποτίμηση της αξίας της πολιτικής ισχύος……………………………………………………………….. 86
Οι δύο ρίζες της υποτίμησης της αξίας της πολιτικής ισχύος…………………………………………. 90
Η φιλοσοφία του δεκάτου ενάτου αιώνα……………………………………………………………………… 90
Η αμερικανική εμπειρία…………………………………………………………………………………………….. 91
Η επιστήμη της ειρήνης: σύγχρονος ουτοπισμός…………………………………………………………. 93
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΙΣΧΥ: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ STATUS QUO (σελ. 103)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΙΣΧΥ: ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ
Τι δεν είναι ο ιμπεριαλισμός ……………………………………………………………………………………. 111
Οι οικονομικές θεωρίες του ιμπεριαλισμού ……………………………………………………………….. 115
Η μαρξιστική θεωρία, η φιλελεύθερη θεωρία και η «διαβολική» θεωρία του ιμπεριαλισμού 115
Κριτική αυτών των θεωριών………………………………………………………………………………………117
Διάφοροι τύποι ιμπεριαλισμού…………………………………………………………………………………. 121
Τρία κίνητρα για ιμπεριαλισμό…………………………………………………………………………………. 121
Νικηφόρος πόλεμος ………………………………………………………………………………. 121
Χαμένος πόλεμος …………………………………………………………………………………. 122
Αδυναμία …………………………………………………………………………………………… 123
Τρεις σκοποί του ιμπεριαλισμού………………………………………………………………………………. 123
Παγκόσμια αυτοκρατορία ………………………………………………………………………… 124
Ηπειρωτική αυτοκρατορία ………………………………………………………………………… 124
Τοπική υπεροχή …………………………………………………………………………………… 125
Τρεις μέθοδοι του ιμπεριαλισμού……………………………………………………………………………… 126
Στρατιωτικός ιμπεριαλισμός ……………………………………………………………………… 127
Οικονομικός ιμπεριαλισμός ………………………………………………………………………. 127
Πολιτιστικός ιμπεριαλισμός ………………………………………………………………………. 129
Πως ανιχνεύεται και πως αντιμετωπίζεται μια ιμπεριαλιστική πολιτική………………………….. 133
Το πρόβλημα της πολιτικής: ανάσχεση, κατευνασμός, φόβος …………………………………….. 133
Το πρόβλημα της ανίχνευσης …………………………………………………………………………………. 139
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΙΣΧΥ: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΟΗΤΡΟΥ
Διπλωματική εθιμοτυπία…………………………………………………………………………………………. 144
Επίδειξη στρατιωτικής δύναμης……………………………………………………………………………….. 149
Δύο στόχοι της πολιτικής γοήτρου……………………………………………………………………………. 151
Τρεις αλλοιώσεις της πολιτικής γοήτρου……………………………………………………………………. 155
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7. ΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η φύση των πολιτικών ιδεολογιών……………………………………………………………………………. 159
Τυπικές ιδεολογίες εξωτερικής πολιτικής…………………………………………………………………… 163
Ιδεολογίες του status quo………………………………………………………………………………………… 163
Ιδεολογίες ιμπεριαλισμού………………………………………………………………………………………… 165
Αμφίσημες ιδεολογίες……………………………………………………………………………………………… 169
Το πρόβλημα της αναγνώρισης……………………………………………………………………………….. 172
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8. Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ
Τι είναι εθνική ισχύς;………………………………………………………………………………………………. 175
Ρίζες του σύγχρονου εθνικισμού………………………………………………………………………………. 178
Υποχώρηση από τον εθνικισμό: φαινομενική και αληθινή……………………………………………. 179
Προσωπική ανασφάλεια και κοινωνική αποσύνθεση…………………………………………………… 181
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ
Γεωγραφία……………………………………………………………………………………………………………. 185
Φυσικοί πόροι……………………………………………………………………………………………………….. 188
Τροφή………………………………………………………………………………………………………………….. 188
Πρώτες ύλες…………………………………………………………………………………………………………. 190
Η δύναμη του πετρελαίου ……………………………………………………………………….. 191
Βιομηχανική δυνατότητα………………………………………………………………………………………… 195
Στρατιωτική ετοιμότητα………………………………………………………………………………………….. 198
Τεχνολογία…………………………………………………………………………………………………………… 198
Ηγεσία…………………………………………………………………………………………………………………. 201
Ποσότητα και ποιότητα ενόπλων δυνάμεων……………………………………………………………… 202
Πληθυσμός…………………………………………………………………………………………………………… 203
Κατανομή…………………………………………………………………………………………………………….. 203
Τάσεις…………………………………………………………………………………………………………………. 205
Εθνικός χαρακτήρας……………………………………………………………………………………………… 207
Η ύπαρξή του……………………………………………………………………………………………………….. 207
Ο ρωσικός εθνικός χαρακτήρας………………………………………………………………………………. 209
Εθνικός χαρακτήρας και εθνική ισχύς………………………………………………………………………..211
Εθνικό φρόνημα……………………………………………………………………………………………………. 214
Η αστάθειά του……………………………………………………………………………………………………… 214
Η ποιότητα της κοινωνίας και της διακυβέρνησης ως καθοριστικοί παράγοντες…………….. 217
Η ποιότητα της διπλωματίας…………………………………………………………………………………… 220
Η ποιότητα της κυβέρνησης……………………………………………………………………………………. 225
Το πρόβλημα της ισορροπίας ανάμεσα στους πόρους και την πολιτική………………………… 225
Το πρόβλημα της ισορροπίας ανάμεσα στους πόρους……………………………………………….. 226
Το πρόβλημα της λαϊκής υποστήριξης………………………………………………………………………. 227
Εσωτερική κυβέρνηση και εξωτερική πολιτική……………………………………………………………. 232
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ
Το έργο της αξιολόγησης………………………………………………………………………………………… 235
Τυπικά λάθη αξιολόγησης……………………………………………………………………………………….. 238
Ο απόλυτος χαρακτήρας της ισχύος…………………………………………………………………………. 238
Ο μόνιμος χαρακτήρας της ισχύος……………………………………………………………………………. 241
Η πλάνη του μοναδικού παράγοντα ………………………………………………………………………… 243
Γεωπολιτική ………………………………………………………………………………….…….. 243
Εθνικισμός …………………………………………………………………………………………. 244
Μιλιταρισμός ………………………………………………………………………………………. 246
“Μέρος 4ο” ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ” Η ισορροπία της ισχύος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11. Η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΙΣΧΥΟΣ
Κοινωνικό ισοζύγιο…………………………………………………………………………………………………. 252
Η ισορροπία ισχύος ως καθολική έννοια ………………………………………………………………….. 252
Η ισορροπία ισχύος στην εσωτερική πολιτική……………………………………………………….. 254
Δύο βασικά πρότυπα ισορροπίας ισχύος …………………………………………………………….. 257
Το πρότυπο της άμεσης αντίθεσης ……………………………………………………………………… 257
Το πρότυπο του ανταγωνισμού ………………………………………………………………………….. 260
Η Κορέα και η ισορροπία ισχύος ………………………………………………………………………… 262
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12. ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΙΣΧΥΟΣ
Διαίρει και βασίλευε…………………………………………………………………………………………….. 265
Ανταλλάγματα…………………………………………………………………………………………………….. 266
Εξοπλισμοί…………………………………………………………………………………………………………. 267
Συμμαχίες…………………………………………………………………………………………………………… 268
Ο γενικός χαρακτήρας των συμμαχιών…………………………………………………………………… 268
Συμμαχίες ενάντια στην παγκόσμια κυριαρχία…………………………………………………………. 274
Συμμαχίες έναντι αντίπαλων συμμαχιών…………………………………………………………………. 277
Ο «ρυθμιστής» της ισορροπίας………………………………………………………………………………. 282
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13. Η ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΙΣΧΥΟΣ
Κυρίαρχα και εξαρτημένα συστήματα………………………………………………………………………. 287
Δομικές αλλαγές στην ισορροπία ισχύος………………………………………………………………….. 289
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΙΣΧΥΟΣ
Η αβεβαιότητα της ισορροπίας ισχύος……………………………………………………………………… 292
Η ανυπαρξία της ισορροπίας ισχύος………………………………………………………………………… 297
Η ισορροπία ισχύος ως ιδεολογία ……………………………………………………………………………. 301
Η ανεπάρκεια της ισορροπίας ισχύος……………………………………………………………………….. 304
Η περιοριστική επίδραση μιας ηθικής συναίνεσης………………………………………………………. 304
Ηθική συναίνεση του σύγχρονου συστήματος κρατών………………………………………………… 309
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ: Διεθνής ηθική και παγκόσμια κοινή γνώμη”
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15. ΗΘΙΚΗ, ΗΘΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΩΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΙΣΧΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16. ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΘΙΚΗ
Η προστασία της ανθρώπινης ζωής………………………………………………………………………… 322
Προστασία της ανθρώπινης ζωής σε καιρό ειρήνης…………………………………………………… 322
Προστασία της ανθρώπινης ζωής σε καιρό πολέμου…………………………………………………. 326
Ηθική καταδίκη του πολέμου………………………………………………………………………………….. 329
Διεθνής ηθική και ολοκληρωτικός πόλεμος………………………………………………………………. 330
Παγκόσμια ηθική εναντίον εθνικιστικού οικουμενισμού………………………………………………. 334
Η προσωπική ηθική της αριστοκρατικής διεθνούς…………………………………………………….. 335
Διάλυση της διεθνούς ηθικής………………………………………………………………………………….. 339
Διάλυση της διεθνούς κοινωνίας……………………………………………………………………………… 341
Νίκη του εθνικισμού επί του διεθνισμού……………………………………………………………………. 344
Η μεταμόρφωση του εθνικισμού……………………………………………………………………………… 346
Ανθρώπινα δικαιώματα και διεθνής ηθική………………………………………………………………… 351
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ
Ψυχολογική ενότητα του κόσμου …………………………………………………………………………….. 359
Ασάφεια της τεχνολογικής ενοποίησης……………………………………………………………………… 360
Το εμπόδιο του εθνικισμού……………………………………………………………………………………… 363
ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ. Διεθνές δίκαιο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18. ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
Η γενική φύση του διεθνούς δικαίου…………………………………………………………………………. 371
Η νομοθετική λειτουργία του διεθνούς δικαίου……………………………………………………………. 375
Ο αποκεντρωμένος χαρακτήρας του………………………………………………………………………… 375
Ερμηνεία και δεσμευτική ισχύς………………………………………………………………………………… 378
Η δικαστική λειτουργία του διεθνούς δικαίου……………………………………………………………… 382
Υποχρεωτική δικαιοδοσία ………………………………………………………………………………………. 382
Η προαιρετική ρήτρα ……………………………………………………………………………… 384
Διεθνή δικαστήρια………………………………………………………………………………………………….. 388
Η επίδραση των δικαστικών αποφάσεων………………………………………………………………….. 390
Η επιβολή του διεθνούς δικαίου……………………………………………………………………………….. 391
Ο αποκεντρωμένος χαρακτήρας της ……………………………………………………………………….. 391
Συνθήκες εγγυήσεων……………………………………………………………………………………………… 394
Συλλογική ασφάλεια ……………………………………………………………………………………………… 396
Το Άρθρο 16 του Συμφώνου της Κοινωνίας των Εθνών ……………………………………… 397
Το Κεφάλαιο VII του Συμφώνου της Κοινωνίας των Εθνών …………………………………. 397
Το Δικαίωμα Αρνησικυρίας (Βέτο) ……………………………………………………………… 406
Το Ψήφισμα «Ενωμένοι για την Ειρήνη» ……………………………………………………… 408
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19. ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ. Η γενική φύση της κυριαρχίας …………………………………………411
Συνώνυμα της κυριαρχίας: ανεξαρτησία, ισότητα, ομοφωνία ………………………………………. 414
Τι δεν είναι η κυριαρχία ………………………………………………………………………………………….. 416
Πως χάνεται η κυριαρχία ………………………………………………………………………………………… 417
Η πλειοψηφική ψήφος στους διεθνείς οργανισμούς …………………………………………………… 422
Μπορεί να διαιρεθεί η κυριαρχία; …………………………………………………………………………….. 425
ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ. Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ”
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20. Η ΝΕΑ ΗΘΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Εθνικισμός, παλιός και νέος ……………………………………………………………………………………. 433
Ο αγώνας για την κατάκτηση του μυαλού των ανθρώπων ………………………………………….. 436
Οι τρεις αρχές της προπαγάνδας …………………………………………………………………………….. 437
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21. Η ΝΕΑ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΙΣΧΥΟΣ
Η ακαμψία της νέας ισορροπίας ισχύος ……………………………………………………………………. 445
Η αριθμητική μείωση των μεγάλων δυνάμεων ………………………………………………………….. 445
Η διπολικότητα της ισχύος …………………………………………………………………………………….. 447
Η τάση προς ένα σύστημα δύο μπλοκ …………………………………………………………………….. 448
Η εξαφάνιση του εξισορροπητή ………………………………………………………………………………. 450
Το πρόβλημα της «τρίτης δύναμης» ……………………………………………………………………….. 451
Η εξαφάνιση της αποικιακής μεθορίου …………………………………………………………………….. 453
Η αποικιακή επανάσταση ………………………………………………………………………………………. 456
Η παρακμή της Δύσης …………………………………………………………………………………………… 458
Οι δυνατότητες του διπολικού συστήματος ………………………………………………………………. 464
Η πιθανότητα της διάλυσης του διπολικού συστήματος …………………………………………….. 464
Συνέχιση του Ψυχρού Πολέμου ……………………………………………………………………………… 465
Η νέα διπλωματία των ελιγμών ……………………………………………………………………………… 467
Ύφεση και ειρηνική συνύπαρξη ……………………………………………………………………………… 473
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22. ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Πόλεμος μεταξύ ολόκληρων πληθυσμών …………………………………………………………………. 484
Πόλεμος από ολόκληρους πληθυσμούς …………………………………………………………………… 487
Πόλεμος εναντίον ολόκληρων πληθυσμών ………………………………………………………………. 489
Η μηχανοποίηση του πολέμου ………………………………………………………………………………… 490
Η μηχανοποίηση των όπλων …………………………………………………………………………………. 490
Η μηχανοποίηση των μεταφορών και των επικοινωνιών ……………………………………………. 494
Πόλεμος για ολοκληρωτικούς σκοπούς ……………………………………………………………………. 495
Ολοκληρωτική μηχανοποίηση, ολοκληρωτικός πόλεμος και ολοκληρωτική κυριαρχία…….. 499
ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ. Ειρήνη μέσω περιορισμών”
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 23. ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΣ
Το πρόβλημα της ειρήνης στην εποχή μας ……………………………………………………………….. 505
Η ιστορία του αφοπλισμού ……………………………………………………………………………………… 507
Οι αποτυχίες ………………………………………………………………………………………………………… 508
Οι επιτυχίες …………………………………………………………………………………………………………. 511
Τέσσερα προβλήματα του αφοπλισμού ……………………………………………………………………. 513
Η αναλογία …………………………………………………………………………………………………………… 513
Η Συμφωνία Rush-Bagot, η Συνθήκη της Ουάσιγκτον και η Αγγγλοαμερικανική ναυτική συμφωνία …………………………………………………………………………… …………… 514
Η παγκόσμια συνδυάσκεψη για τον αφοπλισμό ………………………………………………. 517
Διαπραγματεύσεις για τον αφοπλισμό μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ……………… 519
Πρότυπα κατανομής………………………………………………………………………………………………. 521
Αφοπλισμός σημαίνει μείωση εξοπλισμών;………………………………………………………………. 524
Αφοπλισμός σημαίνει ειρήνη;………………………………………………………………………………….. 526
Ο έλεγχος εξοπλισμών στην πυρηνική εποχή……………………………………………………………. 531
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24. ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Συλλογική ασφάλεια………………………………………………………………………………………………. 545
Ο ιταλο-αιθιοπικός πόλεμος …………………………………………………………………………………… 552
Ο πόλεμος της Κορέας ………………………………………………………………………………………….. 554
Μια διεθνής αστυνομική δύναμη ……………………………………………………………………………… 556
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25. ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ
Η φύση της δικαστικής λειτουργίας ………………………………………………………………………….. 559
Η φύση των διεθνών συγκρούσεων: εντάσεις και διαφορές ………………………………………… 562
Καθαρές διαφορές ………………………………………………………………………………………………… 563
Διαφορές με υπόσταση έντασης …………………………………………………………………………….. 563
Διαφορές που αντιπροσωπεύουν μια ένταση …………………………………………………………… 564
Περιορισμοί της δικαστικής λειτουργίας …………………………………………………………………… 566
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26. ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
Η ειρηνική αλλαγή εντός του κράτους ……………………………………………………………………… 571
Η ειρηνική αλλαγή στις διεθνείς υποθέσεις ………………………………………………………………. 575
Το Άρθρο 19 του Συμφώνου της Κοινωνίας των Εθνών ……………………………………………. 577
Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών ……………………………………………………………………………. 578
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 27. ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Η ιερά συμμαχία …………………………………………………………………………………………………… 581
Ιστορία ……………………………………………………………………………………………………………… 581
Διακυβέρνηση από τις μεγάλες δυνάμεις …………………………………………………………………. 583
Η διττή ερμηνεία του status quo ……………………………………………………………………………… 584
Ειρήνη, τάξη και το εθνικό συμφέρον ………………………………………………………………………. 586
Η ευρωπαϊκή συμφωνία …………………………………………………………………………………………. 589
Η Κοινωνία των Εθνών ………………………………………………………………………………………….. 590
Οργάνωση …………………………………………………………………………………………………………… 591
Η διττή ερμηνεία του status quo: Γαλλία εναντίον Μεγάλης Βρετανίας ………………………… 593
Τρεις αδυναμίες της Κοινωνίας των Εθνών………………………………………………………………. 596
Συνταγματική αδυναμία ………………………………………………………………………….. 597
Δομική αδυναμία ………………………………………………………………………………….. 598
Πολιτική αδυναμία ………………………………………………………………………………… 601
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 28. ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: ΤΑ ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ
Τα Ηνωμένα Έθνη σύμφωνα με τον Χάρτη ………………………………………………………………. 605
Διακυβέρνηση από τις υπερδυνάμεις ………………………………………………………………………. 605
Απροσδιόριστες αρχές δικαιοσύνης ………………………………………………………………………… 608
Τα Ηνωμένα Έθνη – Πολιτική πραγματικότητα …………………………………………………………. 610
Η άνοδος και η παρακμή της Γενικής Συνέλευσης ……………………………………………………. 610
Νέες διαδικασίες ………………………………………………………………………………………………….. 622
Τα Ηνωμένα Έθνη και το πρόβλημα της ειρήνης ………………………………………………………. 625
ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ. Ειρήνη μέσω μεταλλαγής
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 29. ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΡΑΤΟΣ)
Οι συνθήκες της εσωτερικής ειρήνης ……………………………………………………………………….. 630
Πίστη που διαπερνά κάθε κομμάτι της κοινωνίας ……………………………………………………… 630
Προσδοκία για δικαιοσύνη ………………………………………………………………………………….. 633
Συντριπτική ισχύς ………………………………………………………………………………………………. 634
Ο ρόλος του κράτους ………………………………………………………………………………………….. 635
Το πρόβλημα του παγκόσμιου κράτους …………………………………………………………………. 638
Δύο σχολές σκέψης …………………………………………………………………………………………….. 638
Η τριπλή δοκιμασία της λαϊκής υποστήριξης …………………………………………………………. 639
Δύο λανθασμένες λύσεις ………………………………………………………………………………………. 643
Η κατάκτηση του κόσμου ……………………………………………………………………………………… 643
Τα παραδείγματα της Ελβετίας και των Ηνωμένων Πολιτειών …………………………………… 644
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30. Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Η πολιτιστική προσέγγιση: UNESCO ……………………………………………………………………… 649
Πολιτιστική ανάπτυξη και ειρήνη ……………………………………………………………………………. 651
Πολιτιστική ενότητα και ειρήνη ………………………………………………………………………………. 651
Διεθνής κατανόηση και ειρήνη ……………………………………………………………………………….. 653
Η λειτουργική προσέγγιση …………………………………………………………………………………….. 655
Οι ειδικευμένοι οργανισμοί των Ηνωμένων Εθνών …………………………………………………… 655
Ο οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) ……………………………………………….. 660
Οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες ……………………………………………………………………………………. 661
Οργανισμοί για οικονομική και τεχνική βοήθεια ……………………………………………………….. 664
ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ. Ειρήνη μέσω συμβιβασμού
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31. ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ
Τα τέσσερα καθήκοντα της διπλωματίας ………………………………………………………………….. 669
Τα εργαλεία της διπλωματίας ………………………………………………………………………………….. 672
Συμβολική εκπροσώπηση ………………………………………………………………………………………. 672
Νομική εκπροσώπηση ………………………………………………………………………………………….. 673
Πολιτική εκπροσώπηση …………………………………………………………………………………………. 674
Η παρακμή της διπλωματίας …………………………………………………………………………………… 676
Η ανάπτυξη των επικοινωνιών ………………………………………………………………………………… 676
Η απαξίωση της διπλωματίας………………………………………………………………………………….. 677
Διπλωματία μέσω κοινοβουλευτικών διαδικασιών………………………………………………………. 679
Οι υπερδυνάμεις: νεοεισερχόμενοι στη διπλωματία……………………………………………………. 680
Η φύση της σύγχρονης διεθνούς πολιτικής……………………………………………………………….. 681
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 32. ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ
Πώς μπορεί να αναβιώσει η διπλωματία;………………………………………………………………….. 685
Το ελάττωμα της δημοσιότητας……………………………………………………………………………….. 685
Το ελάττωμα της πλειοψηφικής απόφασης……………………………………………………………….. 688
Το ελάττωμα της κατάτμησης………………………………………………………………………………….. 691
Όσα υπόσχεται η διπλωματία: οι εννέα κανόνες της. …………………………………………………. 694
Τέσσερεις θεμελιώδεις κανόνες……………………………………………………………………………….. 694
Πέντε αναγκαίες προϋποθέσεις για συμβιβασμό………………………………………………………… 699
Συμπεράσματα ……………………………………………………………………………………………………… 703
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α. ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΡΕΑΛΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ
Η ψευδής υπόσχεση των διεθνών θεσμών του John J. Mearsheimer …………………………… 707
Ρεαλιστικός κονστρουκτιβισμός του J. Samuel Barkin ………………………………………………… 735
Αγγλική σχολή εναντίον αμερικανικού ρεαλισμού: πνευματική συνάντηση ή διχασμός από μια κοινή γλώσσα; του Richard Little ……………………………………………………………………….. 763
Morgenthau: η πολιτικη ως αγώνας για ισχύ του Ashley Tellis …………………………………….. 773
Μια αναδρομή στο Ιράκ του Ναυάρχου William J. Crowe, Jr………………………………………… 787
Νέες αφετηρίες στις φιλοσοφίες της διεθνούς πολιτικής του Στρατηγού Brent Scowcroft…. 797
Κέρδισαν οι Ηνωμένες Πολιτείες τον Ψυχρό Πόλεμο; του πρέσβη David D. Newsom……… 799
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β. ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ
Βιβλιογραφία ……………………………………………………………………………………………………….. 843
Ιστορικό γλωσσάριο………………………………………………………………………………………………. 873
Ευρετήριο επιστημονικών όρων και εννοιών, ελληνικών και αγγλικών ονομάτων ………… 895
Hans Joachim Morgenthau (February 17, 1904 – July 19, 1980) was one of the major twentieth-century figures in the study of international relations. Morgenthau’s works belong to the tradition of realism in international relations theory, and he is usually considered, along with George F. Kennan and Reinhold Niebuhr, one of the three leading American realists of the post-World War II period. Morgenthau made landmark contributions to international relations theory and the study of international law. His Politics Among Nations, first published in 1948, went through five editions during his lifetime.
Morgenthau also wrote widely about international politics and U.S. foreign policy for general-circulation publications such as The New Leader, Commentary, Worldview, The New York Review of Books, and The New Republic. He knew and corresponded with many of the leading intellectuals and writers of his era, such as Reinhold Niebuhr, George F. Kennan, Carl Schmitt and Hannah Arendt. At one point in the early Cold War, Morgenthau was a consultant to the U.S. Department of State when Kennan headed its Policy Planning Staff, and a second time during the Kennedy and Johnson administrations until he was dismissed by Johnson when he began to publicly criticize American policy in Vietnam. For most of his career, however, Morgenthau was esteemed as an academic interpreter of U.S. foreign policy.
