Ελάχιστοι μπορούν να διαφωνήσουν ότι η ψύχραιμη, ορθολογική, δίχως στερεοτυπικές υπερβολές αλλά και ωραιοποιήσεις ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας οφείλει να αποτελεί μία από τις βασικές στοχεύσεις όλων των αναλυτών των Διεθνών Σχέσεων της Ελλάδας για πολλούς και σημαντικούς λόγους. Ο ουσιαστικότερος όμως είναι ότι η όσο το δυνατόν καλύτερη κατανόηση ενός δύσκολου και σίγουρα προβληματικού γείτονα θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει η επιστημονική έρευνα να μην επηρεάζεται από ενέργειες και στοχεύσεις σε επίπεδο παραγωγής πολιτικής. Η επιστημονική έρευνα οφείλει να παραμείνει πιστή στην κεντρική της στόχευση, που δεν είναι άλλη από την ουδέτερη αξιολογικά παρατήρηση του υπό εξέταση φαινομένου, παράγοντας ένα μεθοδολογικά άρτιο πόρισμα που θα επιτρέψει στην καλύτερη, βαθύτερη και ποιοτικότερη κατανόηση του κομβικού θέματος που ο παρόν συλλογικός τόμος πραγματεύεται.
Αντί προλόγου
Ηλίας Ι. Κουσκουβέλης
Πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες ή προβληματική πολιτική;
Ιωάννης Θ. Μάζης
Νταβουτογλιανή προσέγγιση και γεωπολιτική ανάλυση: Κριτική παρουσίαση
Amikam Nachmani
Η ανατολική Μεσόγειος: Δραματικές αλλαγές, δραματικές ευκαιρίες
Νικόλαος Ραπτόπουλος
Η θέση του ισλαμικού κόσμου στη στρατηγική της ισλαμικής κυβέρνησης ΑΚΡ. Μια περίπτωση εργαλειακής χρήσης των «προνομιακών» σχέσεων
Σάββας Καλεντερίδης
Η Τουρκία σε κρίσιμο σταυροδρόμι: Από τον Κεμαλισμό στο μετριοπαθές (;) Ισλάμ
Σπυρίδων Ν. Λίτσας
H θεωρία της ήπιας ισχύος στο πλαίσιο των νέο-οθωμανικών προσανατολισμών: Μια ενδοσκόπηση στο Στρατηγικό βάθος
Παναγιώτης Ήφαιστος
Νέο-οθωμανισμός και τουρκική στρατηγική μετά το 2002. Συγκριτική ανάλυση της ελληνικής και της τουρκικής στρατηγικής
Βιογραφικά σημειώματα
