Τα δύο αυτά έργα του Fuller δίνουν την πληρέστερη ανάλυση για την κατανόηση του διαμορφωτικού ρόλου του πολέμου στο ιστορικό γίγνεσθαι από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Για το αν ο πόλεμος αποτελεί αναγκαίο παράγοντα στην εξέλιξη της ανθρωπότητας μπορεί να υπάρξουν διαφωνίες, αλλά ένα γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι ότι, ξεκινώντας από τα αρχαιότερα στοιχεία που έχουμε για τον άνθρωπο και φτάνοντας μέχρι την τωρινή εποχή, ο πόλεμος ήταν η κυρίαρχη ενασχόλησή του. Ουδέποτε έχει υπάρξει κάποια περίοδος της ανθρώπινης ιστορίας εντελώς απαλλαγμένη από τον πόλεμο, και σπανίως έχει περάσει πάνω από μία γενιά χωρίς να υπάρξει μια μεγάλη σύγκρουση: οι μεγάλοι πόλεμοι εμφανίζονται σχεδόν τόσο τακτικά όσο οι παλίρροιες.
Αυτό καθίσταται ακόμη πιο εμφανές όταν ένας πολιτισμός γερνά και αρχίζει να παρακμάζει, όπως φαίνεται ότι συμβαίνει στον δικό μας παγκόσμιο βιομηχανικό πολιτισμό. Ενώ πριν από μερικές γενιές ο πόλεμος γινόταν αποδεκτός ως εργαλείο πολιτικής, ολοένα και περισσότερο γίνεται ο ίδιος πολιτική. Σήμερα ζούμε σε μια κατάσταση «πολεμοκρατίας» – μια κατάσταση όπου ο πόλεμος κυριαρχεί πάνω σε όλες τις άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πόσο θα κρατήσει αυτή η ένταση, καθώς και εάν υπάρχει μια σαφής απάντηση σε αυτή ή εάν είναι μοιραίο να καταλήξει τυφλά από μόνη της σε ένα τέλος. Παρά ταύτα, ένα είναι σίγουρο: όσο περισσότερο μελετούμε την ιστορία του πολέμου,, τόσο περισσότερο θα είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τον ίδιο τον πόλεμο.
Εισαγωγή: Η άνοδος του ιμπεριαλισμού
ΚΕΦ. 1: Οι μάχες της Σαλαμίνας, 480 π.Χ. και των Πλαταιών, 479 π.Χ.
- Σημείωμα του Επιμελητή 1
- Χρονικό 1: Η άνοδος της Μακεδονίας
ΚΕΦ. 2: Η μάχη των Γαυγαμήλων ή Αρβήλων, 331 π.Χ.
- Χρονικό 2 :Η άνοδος της Ρώμης και η σύγκρουσή της με την Καρχηδόνα
ΚΕΦ. 3: Οι μάχες του Μεταύρου, 207 π.Χ. και της Ζάμας, 202 π.Χ.
- Σημείωμα του Επιμελητή 2
- Χρονικό 3: Η δημιουργία των αυτοκρατορικών συνόρων
ΚΕΦ. 4: Η μάχη του Τευτοβούργιου Δρυμού, 9 μ.Χ.
- Σημείωμα του Επιμελητή 3
- Χρονικό 4: Η μεγάλη μετανάστευση των λαών
ΚΕΦ. 5: Η μάχη της Σαλόν ή της πεδιάδας του Μοριάκ, 451
- Σημείωμα του Επιμελητή 4
- Χρονικό 5: Η άνοδος και η επέκταση του Ισλάμ
ΚΕΦ. 6: Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης, 717- 18, και η μάχη της Τουρ, 732
- Χρονικό 6: Η αναβίωση του ιμπεριαλισμού στη δυτική Ευρώπη
ΚΕΦ. 7: Η μάχη του Χάστινγκς, 1066
Σημείωμα του Επιμελητή 5
- Χρονικό 7: Η διάσπαση της Δυτικής Αυτοκρατορίας και η άνοδος της Γαλλίας και της Αγγλίας
ΚΕΦ. 8: Η ναυμαχία του Σλάους, 1340, και η Μάχη του Κρεσί, 1346
- Χρονικό 8: Το τέλος του Μεσαίωνα
ΚΕΦ. 9: Η άρση της πολιορκίας της Ορλεάνης, 1429
Χρονικό 9: Η άνοδος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
ΚΕΦ. 10: Η πολιορκία και η άλωση της Κωνσταντινούπολης, 1453
- Χρονικό 10: Η ανακατάκτηση και ενοποίηση της Ισπανίας
ΚΕΦ. 11: Η πολιορκία της Μάλαγα, 1487 και η κατάκτηση της Γρανάδα, 1492
- Σημείωμα του Επιμελητή 6
- Χρονικό 11: Ο ανταγωνισμός μεταξύ Αγγλίας και Ισπανίας
ΚΕΦ. 12: Η ήττα της Ισπανικής Αρμάδας, 1588
- Χρονικό 12: Η διάσπαση της Χριστιανοσύνης
ΚΕΦ. 13: Οι μάχες του Μπράιτενφελντ και του Λίτσεν, 1631 και 1632
- Σημείωμα του Επιμελητή 7
- Χρονικό 13: Η άνοδος της Γαλλίας
ΚΕΦ. 14: Η μάχη του Μπλενχάιμ, 1704
- Σημείωμα του Επιμελητή 8
- Χρονικό 14: Η άνοδος και η επέκταση της Πρωσίας
ΚΕΦ. 15: Οι μάχες του Ρόσμπαχ και του Λόιτεν, 1757
Χάρτες και Διαγράμματα
- Μάχη του Μεγκίντο, 1479 π.Χ.
- Μάχη του Μαραθώνα, 491 π.Χ.
- Υπεράσπιση των Θερμοπυλών, 480 π.Χ.
- Εκστρατείες της Σαλαμίνας και των Πλαταιών, 480-479 π.Χ.
- Μάχη της Σαλαμίνας, 480 π.Χ.
- Μάχη των Πλαταιών, 479 π.Χ.
- Διάταξη μάχης του Δαρείου στα Άρβηλα, 331 π.Χ.
Ο J. F.C.Fuller υπήρξε ανώτατος βρετανός επιτελάρχης και ένας από τους σημαντικότερους αναλυτές του 20ου αιώνα στους τομείς της στρατιωτικής ιστορίας, της στρατηγικής και των διεθνών σχέσεων. Έγραψε περισσότερα από 30 βιβλία πολλά από τα οποία θεωρούνται σταθμός στη διεθνή βιβλιογραφία.
Μερικά από τα έργα του είναι:
A military History of the Western World: From the American Civil War to the end of World War II
A military History of the Western World: From the earliest times to the Battle of Lepanto
The Second World War, 1939-45: A strategical and tactical history
Armament and History: The influence of armament on history from the dawn of classical warfare to the end of the Second World War
Julius Caesar: Man, soldier and tyrant
Grant and Lee: A study in personality and generalship
The Conduct of War: 1789-1961: A study of the impact of the French, industrial and Russian revolutions on war and its conduct
The Generalship of Ulysses S. Grant
Βικιπαίδεια
Fuller was born in 1878, in Chichester, West Sussex, England. After moving to Lausanne with his parents as a boy, he returned to England at the age of 11 without them; three years later, at «the somewhat advanced age of 14,» he began attending Malvern College[1] and, later, Royal Military Academy Sandhurst from 1897 to 1898. He was commissioned into the 1st Battalion of the Oxfordshire Light Infantry (the old 43rd), and served in South Africa from 1899 to 1902. In the spring of 1904, Fuller was sent with his unit to India, where he contracted enteric fever in autumn of 1905; he returned to England the next year on sick-leave, where he met the woman he married in December 1906.[1]Instead of returning to India, he was reassigned to units in England, serving as an adjutant to the 2nd South Middlesex Volunteers (amalgamated into the 7th Middlesex during the Haldane Reforms) and helping form the 10th Middlesex, until he was accepted into the Staff College at Camberley in 1913 (starting work there in January 1914).
During World War I, he was a staff officer with the Home Forces and with 7 Corps in France, and from 1916 in the Headquarters of the Machine-Gun Corps‘ Heavy Branch which was later to become the Tank Corps. He planned the tank attack at Cambrai in 1917 and the tank operations for the autumn offensives of 1918. His Plan 1919 for a fully mechanised army was never implemented in his lifetime, and after 1918 he held various leading positions, notably as a commander of an experimental brigade at Aldershot.
In the 1920s, he collaborated with his junior B. H. Liddell Hart in developing new ideas for the mechanisation of armies. However, in what came to be known as the «Tidworth Incident», he turned down the command of the Experimental Mechanized Force which was formed in 1927. The appointment also carried responsibility for a regular infantry brigade and the garrison of Tidworth on Salisbury Plain. Fuller believed he would be unable to devote himself to the Experimental Force and the development of mechanized warfare techniques without extra staff to assist him with the additional extraneous duties, which the War Office refused to allocate.
His ideas on mechanised warfare continued to be influential in the lead-up to World War II, ironically more with the Germans, notably Heinz Guderian, than with his countrymen. In the 1930s, the Wehrmacht implemented tactics similar in many ways to Fuller’s analysis, which became known as Blitzkrieg. Like Fuller, practitioners of Blitzkrieg partly based their approach on the theory that areas of large enemy activity should be bypassed to be eventually surrounded and destroyed. Blitzkrieg style tactics were used by several nations throughout World War II, predominantly by the Germans in the invasion of Poland, Western Europe and the Soviet Union. While Germany, and to some degree the Western Allies, adopted Blitzkrieg ideas, they were not much used by the Red Army which developed its armoured warfare doctrine based on deep operations. Deep operations was developed by Soviet military theorists, among them Marshal M. N. Tukhachevsky, during the 1920s based on their experiences in World War I and the Russian Civil War.
On his retirement in 1933, and impatient with what he considered the inability of democracy to adopt military reforms, Fuller became involved with Sir Oswald Mosley and the British Fascist movement. As a member of the British Union of Fascists he sat on the party’s Policy Directorate and was considered one of Mosley’s closest allies. In the 1935 general election Fuller stood against the foreign minister and future Prime minister Anthony Eden. He was also a member of the clandestine far right group the Nordic League.[2]
On 20 April 1939 Fuller was an honoured guest at Adolf Hitler‘s 50th birthday parade and watched as «for three hours a completely mechanised and motorised army roared past the Führer.» Afterwards Hitler asked, «I hope you were pleased with your children?» Fuller replied, «Your Excellency, they have grown up so quickly that I no longer recognise them.»[3]
Fuller was a vigorous, expressive and opinionated writer of military history and of controversial predictions of the future of war.
«Ο Στρατηγός Fuller έχει ήδη αναγνωριστεί ως ο πλέον πρωτότυπος και σημαντικός στρατιωτικός διανοητής που έχει βγάλει ποτέ η Βρετανία· τώρα θα πρέπει να θεωρείται και ένας από τους κορυφαίους στρατιωτικούς ιστορικούς της χώρας… μια επίδοση τόσο λαμπρή, που τα λόγια είναι φτωχά για να την επαινέσουν».
Michael Howard
«Όπως και ο Clausewitz, ο Fuller προσελκύστηκε στη μελέτη της ιστορίας από την επιθυμία του να ερμηνεύσει. Θα τον θυμόμαστε πρωτίστως ως ερμηνευτή και προφήτη, έναν από τους πλέον αξιοσημείωτους της σύγχρονης εποχής».
THE TIMES
«Ο διαπρεπέστερος εν ζωή συγγραφέας περί του πολέμου, όχι μόνο κάνει σαφή την επίδραση που είχαν στην ιστορία οι πόλεμοι και οι μάχες του παρελθόντος, αλλά επίσης βοηθά τους αναγνώστες του να καταλάβουν τις βαθύτερες πτυχές του πολέμου που έχουν τεράστια σημασία σήμερα».
SPECTATOR
«Συναρπαστικό στις λεπτομέρειές του, καθώς και στο γενικό θέμα του».
A.J.P. Taylor, OBSERVER
«Ο Fuller είναι ένας αξιόπιστος και πολύ ευανάγνωστος οδηγός που έχει πίσω του μια ολόκληρη ζωή μελέτης της τέχνης του πολέμου και το χάρισμα ενός προκλητικού και ζωντανού τρόπου γραφής».
DAILY TELEGRAPH
«Η ανάγνωση του βιβλίου μπορεί να ωφελήσει πολύ. Ποτέ δεν λησμονεί το γεγονός ότι η δύναμη και η τεχνική ενός στρατού δεν πρέπει να μελετώνται εν κενώ αλλά αποτελούν έκφραση της κοινωνίας από την οποία προκύπτουν».
THE TIMES EDUCATIONAL SUPPLEMENT
«Ο τρόπος γραφής του Fuller είναι δυναμικός και διαυγής· μάλλον δεν έχει όμοιό του στο να παρουσιάζει την ιδιοφυΐα των μεγάλων στρατιωτών».
THE TIMES LITERARY SUPPLEMENT
